Historia świata przypraw

Wyobraź sobie przez chwilę, że świat gotowania znikną wszystkie przyprawy i zioła ... Kto by zadowolony posiłki bez pieprzu, cynamonu, rozmaryn, wanilia? Nie będzie wówczas indyjskiego i tajskie potrawy, będzie tak smaczne uzbeckie Pilaw i syberyjskie pierożki?

Oczywiście, że nie! Bez przypraw gotowanie nie jest możliwe - to stwierdzenie tyle stary jak sama ludzkość.

Przyprawy były znane od samego początku historii. To był jeden z najbardziej wartościowych elementów handlu w starożytności i średniowieczu, kiedy sól kuchenna została cenionych więcej niż złoto. handel Spice zaczęła rozwijać się wszędzie, począwszy od Bliskiego Wschodu około 2000 pne Pierwszy na sprzedaż zaczęła nosić cynamon i pieprz. A w 3500 roku pne Starożytni Egipcjanie używali przypraw nie tylko do jedzenia, ale także jako kosmetyki lub leki. Trakty z opisem i badaniem właściwości przypraw znaleźć wśród najwcześniejszych rękopisach. Wytyczne dotyczące preparatu na bazie roślin przyprawy narkotyków znalezionych na egipskich papirusach, ale przede wszystkim o przyprawy znanych mieszkańcy Indii i Dalekiego Wschodu, które używały ich do dają różne smaki i wiele prostych potraw. Znany dzisiaj na całym świecie czarny pieprz, cynamon, imbir, kurkuma i kardamon - pierwszy przyprawy, szeroko stosowanych w Indiach. Jedzenie różnorodne przyprawy był podstawą pierwszej medycynie ajurwedyjskiej. Wiedzieliśmy o ziół i przypraw w starożytnych Chinach. Wzmianki o korzystnych właściwościach przypraw znalezionych w pismach Konfucjusza i innych starożytnych traktatach wspomniano, że chińskie dworzanie żuć suche pąki ząbek przed publicznością z cesarzem, więc odświeżyć oddech. W starożytnym Rzymie - kraj winiarzy - przyprawy zostały dodane do wina ,, a także o smaku wody z nimi. Arab lekarze przygotowane na podstawie ziół i cukru pierwszy perski syropów leczniczych, które zawierały imbir, pieprz, gałka muszkatołowa, goździki, cynamon, kardamonu.

Historia świata przypraw
W starożytnym przypraw i bardzo bogatej historii

Arabowie, aby umieścić go w nowoczesnym językiem, przez długi czas i „trzymaj” na rynku Spice World - handlowali przyprawy około 5000 roku, po ustaleniu trasy nieprzerwany karawany z Bliskiego Wschodu do śródziemnomorskiej części Europy. Nie przyniósł przyprawy przeszła w ręce Rzymian, a stamtąd rozprzestrzenił całej Europie. Rzymianie nie wstydź się i podnieść jej cenę znacznie wyższą zamówienia - zakup przypraw w starożytnym Rzymie był jednym z głównych pozycji wydatków: były cenione bardzo wysoko. Roman historia przez Pliniusza skarżył się, że przyprawy są sprzedawane na rynkach jest 100 razy bardziej kosztowne niż ich pierwotny koszt. O przypraw również wielokrotnie wspomniane w dziełach Hipokratesa i Paracelsusa, choć ich badania rynku, zarówno lekarzy, nie byli zainteresowani. Mały biznes na przyprawy nie starożytni Grecy, kupujemy bezpośrednio w Indiach dużych partii czarnego pieprzu, cynamonu i imbiru, na Środkowym Wschodzie - Asafoetida, w Azji Mniejszej - szafran w Azji Południowej - pipul, kubeba, cynamon, goździki, kinamon i Cassia , Na swoich najbliższych sąsiadów w Greków śródziemnomorskich kupił liść laurowy i libanotis. Choć pieprz był najczęstszym przyprawa, szafran był najrzadszych i najdroższych (swoją drogą, ta tendencja trwa do dziś). Kolejne regularne przyprawy klient był Egipt. Karawany wielbłądów i osłów, niosących wonności, zawsze narażone na ataki, a następnie bardzo niebezpieczny sposób. Przyprawy i klejnotów, które są przewożone przez karawany były o tej samej cenie ... Arabowie otoczony wszystkiego związanego z przyprawami, w wielkiej tajemnicy - i tras i rynków zbytu i źródeł zaopatrzenia. W celu zniechęcenia tych, którzy chcą, aby szukać miejsc produkcji przypraw i przypraw, wymyślili legendę wąż-zaatakowane dolinach cynamonu strzegących olbrzymich ptaków krzewów Cassia i tym podobne. Ważnymi ośrodkami handlu przyprawami był w tym czasie miasto Basrze i Bagdadzie.

Historia świata przypraw
Cebula i czosnek - jeden z najbardziej popularnych przypraw

Jednak nadchodzi trudny czas - upadku Cesarstwa Rzymskiego, Turcy zrobione Bagdadu, a Kościół katolicki zakazane zachodnich kupców w handlu z „niewiernymi” muzułmanów. stany katolickie nawet poszedł na krucjatę i powrocie z Bliskiego Wschodu, krzyżowcy przywieźli ze sobą nie tylko biżuterię i tkaniny, ale również przyprawy. Wśród nich były już znane pieprz i cynamon, ale także kilka nowych, takich jak gałka muszkatołowa i kwiat muszkatołowy, które zostały po raz pierwszy użyte w Europie jako kadzidło do koronacji cesarza Henryka IV. Mieszanka przyprawowa i zaczął się olejki zapachowe. Przypraw zostało ugotowane Cream „święty olej”, który jest rozmazany na wieńczący twarz i ręce królów królów i cesarzy. Kompozycja olejku początkowo składa się z ponad 50 przyprawy i aromatu pozostała lat. Ale Europa nie dość, że znowu przyniósł krzyżowców, a następnie byli potomkami imperium rzymskiego, nie chce puścić rąk handlowe wątek przypraw. W Morzu Śródziemnym, nowy uprawnień zawodowych morze - Wenecja, gdzie kupcy przekonał papieża Innocentego III w formie wyjątku zezwolić muzułmanów do prowadzenia handlu przyprawami. Punkt, mówią, dobroczynność - przyprawą osób leczonych (że kucharze nie wiem, jak to zrobić bez przypraw - ani słowa). I z początku XIII wieku, prawo do handlu została podzielona pomiędzy Wenecja, Genua i Piza, zostały one dopuszczone do tworzenia własnych centrów handlowych w Indiach. W Genui, przyprawy były waluty - mogliby spłacić wierzycieli, jak i wynagrodzenia najemnicy zapłacił 48 złote monety i 2 funty pieprzu. Ale potem Wenecja wyciągnął koc na siebie i stał się jedynym stolicą handlu przyprawami w Europie.

Historia świata przypraw
Cynamon, anyż, goździki i skórki - do pieczenia lub grzane wino

Monopolizacja handlu przyprawami doprowadziły do tego, że cena już drogich towarów zagranicznych wzrosła tak bardzo, że stają się one zbyt drogie dla większości Europejczyków. Funta gałki muszkatołowej, na przykład, biorąc pod uwagę trzy lub cztery owcy lub bydła. I to pomimo faktu, że w starożytnym Rzymie do 3000 funtów pieprzu czarnego wydał 5000 funtów złota. W tym wymagalne i przyprawy - w średniowieczu, Wenecja stała się jednym z najbogatszych miast w Europie.

Emiraty legendy o węże, ptaki i inne zwierzęta strzegących przyprawy rozwiane podróżnik Marco Polo. Dwadzieścia cztery lata podróżował po Chinach, Azji i Indiach. Jego linia na wyspie Jawa, gdzie pieprz rośnie swobodnie, gałki muszkatołowej, goździków i innych przypraw i ziół zainspiruje wielu żeglarzy się wyposażyć statki i przejść do przypraw. Portugalski Vaso da Gama znaleźć najbliższą drogę do Indii i założył portugalskiego handlu z Indiami Kalkuty. W domu, wrócił ze posiada pełne gałka muszkatołowa, goździki, cynamon i Imber. Rola przypraw w stolicy, która jest tak cenione w Wenecji, przeniósł się do Lizbony - Portugalczycy i Hiszpanie dawna sprzeciwia weneckie ceny przypraw. Działalności były trudne - na kontrolowanych plantacji zorganizowana ekspedycji karnych, próbując łapać przemytników, a najmniejsze podejrzenie o przemyt wystarczyło wykonać mężczyznę. Ponadto, jeżeli w dowolnym miejscowości Moluków odkryto młode pędy muskatnika lub goździki, cała populacja są karane, wszystkie sago i palmy kokosowe - jedynym źródłem władzy lokalnych mieszkańców - bezwzględnie wyciąć i złapał tubylców wychłostać batami i kijami, a następnie i zabity. Rozmnażanie i nasiona do sadzenia do użytku osobistego roślin przyprawowych było surowo wzbronione! Ale na początku XIX wieku obrócony holenderski zoolog Temminku że przez cały ten czas ludność wysp cierpiał na nic - w rozprzestrzenianie nasion gałki muszkatołowej i goździków są winni dla ptaków, nasiona zostały przeniesione w ich żołądkach i naturalnie „upuszczenie” je w razie potrzeby. Holland bogacili na przyprawy, aby sztucznie utrzymując wysokie ceny gałka muszkatołowa, goździki i cynamon na holenderskim rynku światowym poszedł, nawet fakt, że od czasu do czasu zniszczył magazyny już zebrane przyprawy. Raz w Amsterdamie został spalony około 4000 ton gałkę muszkatołową, goździki i cynamon. Świadkowie mówili później, że miasto przez długi czas wisiał żółtą chmurę, emanuje subtelny zapach prawie cała Holandia. Hiszpanie nie pozostał z dala od wojen przypraw - w X wieku, kiedy jechali Arabów z terytorium współczesnej Katalonii i Murcji, zapożyczyli od nich kulturę szafran i od tego czasu zaczęły się rozmnażać jego własnej (znacznie tańsze, nie zrobił w tej sprawie). Ale Portugalczycy zaczęli handlować bezpośrednio z Syjamu, Chinach i Moluków. Rola Arabów w przyprawach był nadal znaczący światowy handel, ale nie są jedynymi dostawcami i dyktować warunki ich nie mógł. Legendarny Krzysztof Kolumb odkrył Nowy Świat, Europejczycy wzbogacona o nowe przyprawy: papryka chili, ziele angielskie i wanilii (to oprócz tytoniu, ziemniaków, kukurydzy i innych rzeczy). Z biegiem czasu, w Europie zaczął znowu: „redystrybucja rynku” i stolicy Holandii stał przyprawy. Wkrótce po wybuchu wojny między Holandii i Anglii, i trwało to przez dwieście lat. Gdy konflikt zakończył - przyprawy są znacznie bardziej powszechne i tanie towary. Koniec XVIII wieku. Przyniósł na arenę walki o przyprawy Ameryce. Do tej pory, główne rynki są uważane za przyprawy Londyn, Hamburg, Rotterdam, Singapur i Nowy Jork.

Film: Tajemnice Chapman. "diabelskie przyprawy" (23.08.2016)

Historia świata przypraw
Szafran - jedna z najdroższych przypraw świata

Od egzotycznych przypraw w Azji i Afryce przez długi kosztem czasu w Europie jest bardzo drogie - były one wyłączną własność wyższej klasy. Chłopi i rzemieślnicy poszukiwanych i odpowiedniki europejskie zamorskie przyprawy. Stwierdzono, że czosnek i cebula zastąpić Asafetida, kopru i kminku - Indian ayovan i tak dalej. Jednak wiele przypraw są niezastąpione, takich jak szafran i cynamon. Zostały one uznane za tak cenne, że szafran, na przykład, Venetian dozham wolno przyjąć dar jako coś cennego zbyt kuszące, i cynamonem, a wręcz przeciwnie, nie wstydził się przedstawić jako dar drogich ojców, królów, królowych i cesarzy. Trudno sobie wyobrazić, ale nawet sfałszowany szafran! Podrabianie często karane bardzo surowo, w Niemczech, na przykład, przez fałszywe szafran fałszerze spalone lub pochowany żywcem w ziemi wraz z kutymi towarów. W Europie było ich pikantny intrygi. Na przykład, hiszpański, najpierw spróbować wanilii, nie rozpowszechniać go w całej Europie i na ogół starali się zachować jego istnienie w tajemnicy. W Anglii, wanilii ... dowiedział się dopiero po trzech stuleci. Brytyjczycy próbowali nawet rośnie wanilia samostotyatelno, ale nie od razu wziąć pod uwagę okoliczność, że wanilia pasożytują na drzewach kakaowca rosną bez nich odmówił. Kiedy zaczęło być transportowane razem z drzew - nie przynosić efekty, bo w Anglii nie było owady, które zapylają go. I dopóki nie nauczysz się zapylać wanilię sztucznie - to trwało długo. Problemy z brytyjskich i plantacje gałki muszkatołowej, które stabilnie zmarł z powodu niewłaściwego nawadniania i uprawy (w języku francuskim, z kolei, tak jak obsesją plantacji goździków). Ale Anglia nie mów nikomu o pieprzem jamajskim, rozkładanie należy tylko do swojego kraju. Ale na pieprz-chili Wiedziałem niemal całej Europie, a nawet Hiszpania i Niemcy jest uprawiana na jego terytorium, choć później stał się ulubionym pieprz przyprawy Półwyspu Bałkańskiego, a przywództwo w uprawie palącego chili dał Chorwację i Węgry. Szczególnie dlatego, że są pod ręką był Turcji, gdzie ten sam wygłosił ostrą papryką. Było stamtąd przeniknęła do Rosji, gdzie został on nazwany turecki pieprz.

Historia świata przypraw
Pietruszka - stałą towarzyszką sałatek i zup

W Rosji w tym czasie trudno było uzyskać przyprawy po krajach Europy Zachodniej. Dlatego w tym czasie jest szczególnie ważne starożytny szlak handlowy z Indii i Iranu poprzez Shemakha chanatu i Morza Kaspijskiego, dla którego Moskwa dostarczanego pieprz, kardamon i szafran. Następnie doprowadzono nowy szlak handlowy z Chinami poprzez Mongolii i Syberii - na chodzi nie tylko do Rosji, ale również do Europy Zachodniej przyprawy Azji Południowo-Wschodniej, rośnie w obszarach, które nie są ujęte przez Europejczyków. Te przyprawy były pierwsze anyż i cynamon galgant i chińską. Badian otrzymał w Europie Zachodniej o nazwie „syberyjskiego anyż”, ponieważ przyniósł na Zachód w głównym szlaku karawan całej Syberii. Chiny importowany z Rosji sporo imbiru, który wraz z pieprzem pędził najwięcej pikanterii. Słowo „przyprawa” został uwzględniony w języku rosyjskim jest pochodną słowa „pieprz” pochodzi z tego samego miejsca, a słowo „marchewka”, jak pierniki ciasta put pieprzu, imbiru i innych przypraw. W Rosji, aktywne wykorzystanie lokalnych ziół - koperek, borschevnik, mięty, chrzanu, cebuli i czosnku. Pietruszka, pieprz, cynamon, goździki, imbir, szafran, kardamon dowiedział się dopiero w XV i XVI wieku. Kuchnia rosyjska tamtych czasów był ostry i pachnące. Przyprawy dodawane do zup, mięs, warzyw, dań rybnych, sosów, ciast i napojów: herbat, miodów, kwas chlebowy, Sbitnev, napojów owocowych. I cieszył się dużą popularnością i zbiteń. His został przygotowany z miodu i co najmniej pięć gatunków traw, dzięki czemu różne ich kombinacje, w zależności od pożądanego smaku. Główne były imbir, kardamon, liście laurowe, gałki muszkatołowej, oregano, jałowiec. W kvasses wyjątkiem naturalnych surowców dodaje się również mięty pieprzowej, liści czarnej porzeczki, chrzan, mielony cynamon. Kuchnia rosyjska z XIX wieku, został obficie przyprawione seler, kolendra, trybula, ogórecznika, portulaka, estragon, cykoria, rozmaryn, lawenda, szałwia, majeranek, Chabrov i innych przypraw.

Teraz prawie wszystkie przyprawy można znaleźć w Rosji - od zwykłych do „Garam Masala” Indian mieszaniny, etiopski „Berbera” i severnoafrikanskoy „zahtar”. Ale bez względu na to, w jaki sposób historia opracowany przyprawy - zainteresowanie nimi przygasła nigdy. A teraz, bez nich jest to niemożliwe, bez kuchni na świecie. Nawet w małych dawkach, mogą w znacznym stopniu wpływać na smak i kolor żywności, przyprawy mogą dać produktowi zupełnie nowy smak. Wiele ziół mają zdolność do wpływania na stan produktu, dzięki czemu mięso, na przykład, więcej ofert, bardziej chrupiące ogórek, etc., a drugi. - wanilii, bergamotki - Nie zmieniać smak i konsystencję produktu, ale wzbogacić je z ich aromat. Przyprawy szeroko stosowane jako środki konserwujące. Na przykład, anyż, nie pozwala cukierków zacięcie. Przyprawy wzbogacają potrawy z witamin, minerałów i innych cennych substancji. Ale ważne jest, aby pamiętać, że smak potrawy nie zależy od ilości dodanego przyprawą, ale zręczny, użyj go, w przeciwnym razie można zepsuć i produkt. Co to jest to, co jest najlepsze?

bazylia - sałatki warzywne, sery, mięso, makaron, owoce morza, jaja