Por

Nawet piętnaście lat temu, pora słowo w większości naszych rodaków entuzjazmu nie spowodował. Dziś to warzywo używa każdy szanujący kulinarka. Co jest szczególnie dobry - dowiedzieliśmy się nie tylko do jej przygotowania, ale również rośnie.

Welsh marca obchodzimy święto narodowe - Dzień Świętego Dawida. Na jego cześć prishpilivayut one do klapy płaszcza lub kurtki kawałkiem pora. Ta tradycja zabawa sięga wieków. Według legendy, w VI wieku biskupa i pedagog David Welsh, błogosławiąc mieszkańców do walki z Sasów, kazał je szyć na wiązkach Ubrania pora, aby odróżnić ją od żołnierzy wroga. Od porów - godło Walii. W Wielkiej Brytanii istnieje społeczeństwo miłośników por, których członkowie dyskutują subtelności uprawie tej rośliny i akcji receptur z nim.

Może nie przypadkiem największe por otrzymane w 1987 r Anglik P. Herrigen - łodygi wyciągnął do 5,5 kg.

Ale historia warzyw zaczęła się znacznie wcześniej, około dwóch tysięcy lat przed wydarzeniami. Był dobrze znany ze starożytnych ludów - Egipcjan, Żydów, Greków i Rzymian.

Podczas panowania Nerona porami przywiezione do Europy. Według legendy, władca cesarstwa rzymskiego był wielkim fanem tego typu łucznictwo i nawet zdobył porrofag nick, czyli eater pora.

W średniowieczu warzyw uprawianych już w całej Europie. Wraz z pierwszymi osadnikami, przybył do Ameryki.

I w Rosji, stał się znany dopiero od niedawna, z XIX wieku, a nie szeroko stosowane do tej pory. Poważna praca hodowla rozpoczęła się dopiero w latach 70-tych ubiegłego wieku.

Ojczyzna pora - wschodnie wybrzeże Morza Śródziemnego, ale nie występuje w naturze. Niektórzy eksperci uważają, że ta forma pochodzi z cebuli perła, która rośnie na Kaukazie iw krajach basenu Morza Śródziemnego, inni odnoszą się do niego jako protoplastę winogron cebuli. Niektórzy nawet odnosić się do rodzaju por cebula winogron i niezależnych poglądów nie jest uwzględniana.

por, roślina dwuletnia z rodziny cebula (Alliaceae), Różni się od swoich krewnych nietypowy wygląd. W pierwszym roku życia postaci liści - szerokie, płaskie wstążki do 80-90 cm - i fałszywym zagęszczonej łodygi, na których w rzeczywistości, pory i rosnąć. Ta podstawowa część jadalna rośliny zwany biały stóp, może osiągnąć 40 cm długości i 8 - w grubości. Żarówka jest praktycznie nieobecny, zachowały się jedynie wskazywać na niego.

Na drugi rok łuk rzuca wysoki prostą łodygę i pół metrów wysokości z kulistych parasolem białawe, blado liliowy lub różowe kwiaty. Nasiona są czarne, pomarszczone i mniejsze niż cebuli, dobry dojrzały dopiero w południe. Kiełkowania utrzymuje się przez trzy lata, a następnie gwałtownie spada.

Smak porami cieńsze i słodszy smak i słodsze niż cebuli. W sierpniu był dość młode liście są jadalne, ale później, kiedy dorosną pogorszeniu, nadające się tylko białą część łodygi. Por jest stosowany do zup, przekąsek i przyprawami, to jest dobre w gorących potraw, jako nadzienie do ciasta.

Leek zawiera około 3% białka i 12% węglowodanów. Jest bogata w żelazo, potas, fosfor, cukier, olejki eteryczne, witaminy A i E.

Jako roślina lecznicza porów od czasów starożytnych wymienione w pracach lekarzy egipskich, rzymskich i arabskich. Nowoczesne zielarzy zaleca się stosowanie go w miażdżycy, zaburzeń metabolicznych, brak apetytu, zaburzenia żołądkowe, zmęczenie psychiczne i fizyczne. Ponadto, tego warzywa poprawia czynność wątroby, pęcherzyka żółciowego. Tseleben go u pacjentów z reumatyzmu, artretyzmu, cierpiących na kamicę moczową.

Zalecenia dotyczące postępowania

Miłość światła, absolutnie nie znosi zacienienie.

Higrofilnych. To wymaga regularnego podlewania i nawożenia nawozami organicznymi i mineralnymi.

Szkodniki - cebula mucha, cebula mola