Historia ikebany

Wideo: LUNTIK nowa seria 2016

Wideo: Ikebana Wystawa

Od czasów starożytnych, Japończycy nie tylko docenić piękno samych kwiatów, ale poza tym dał się one do układania kwiatów nie jest mniej ważne gałęzie, liście, trawa. Wydawałoby się, że pomimo ogromnej różnorodności materiału roślinnego, które mogą być wykorzystane w doborze składników, kompozycje sztuki ikebany różnej zwięzłości i powściągliwości.
Każdy nowy element, który pojawia się w składzie, czy liść lub kwiat, w pewnym sensie musi być w zgodzie z innymi, już postawione, kwiaty i odgrywać rolę w tworzeniu harmonijnego obrazu, w którym nacisk kładzie się tylko na głównej idei. Rola ta może być w pięknym oddziałów wyginać, a piękno kwiatu, w ciekawej interakcji różnych roślin. Tak czy inaczej, ale wszystkie rośliny w składzie nie powinny konkurować ze sobą, i vice versa - powinna podkreślać piękno głównego elementu, głównej idei, odzwierciedlające nastrój, twórca idei kompozycji.
Zasadniczo, do kompozycji ikebany znamienny od sezonu, co podkreśla lotność i niestabilność przyrody. Każda roślina jest nieodłączne w „sezonu”, na przykład do gałęzie z kwiatami wiśni, brzoskwini, wisterią tęczówki sprężyna, jesień w kompozycjach zdominowane przez czerwone chryzantemy i liści klonu.

Istnieje wiele różnych szkół przyszedł do europejskiej kultury Japonii - na pierwszym miejscu jest Sogetsu Szkoła, Bezpieczeństwo, Ikenobo, tylko o ostatni omówimy bardziej szczegółowo. Ikenobo historia szkoły - historia ikebany, który został uruchomiony w połowie XV wieku. Nazwa szkoły związane z nazwiskiem Senmu mnicha - jeden z pierwszych Japończyków, którzy odwiedzili Chiny na początku VII wieku i przywrócił bardzo Pierwsze informacje o kompozycji kwiatowych jako takich. Według legendy, Senmu osiadł w pobliżu świątyni nad stawem „ike” szałas „Bo” i zaczął tworzyć kompozycje kwiatowe w kościele Rokkakudo do wizerunku Buddy. Tylko te dwa słowa i dał nazwę jednej z najstarszych szkół układania kwiatów - Ikenobo. Późniejsze potomkowie Senmu kontynuowane i rozwijane swoje tradycje, a od połowy XV wieku do współczesności Ikenobo szkole jest jednym z najważniejszych w tej dziedzinie kwiatów - ponad 30 milionów ludzi na całym świecie zaangażowanych w szkole Ikenobo. Dziś ta szkoła jest kierowany przez 45-głową Seney Ikenobo, który stworzył takie nowoczesne style jak Seca Seca-simputay (1977) I Rikki Rikki simputay (1999). Jako mistrz z dużej litery, połączenia Seney z Ikenobo poczuć piękno przyrody wokół nas i przekazać swoje poczucie piękna w kompozycjach ikebany. Konieczne jest, aby starać się o kolor nie jest znany piękną formę i witalność.

Przez ponad 500 lat historii ikebany, mnóstwo różnych stylów aranżacji kwiatowych - proces ten nie zatrzymał się do dnia dzisiejszego. Jeśli umieścisz je w kolejności, w jakiej pojawiają się, to będzie wyglądać następująco: tatebana Ricky tyabana, wczesne nageire, Seca, nowoczesny i nageire moribana, free style.

TATEBANA

Taka kompozycja składa się z bezpośrednio dostarczane w wazonie kwiatów. Ten styl jest związane z zwyczaju „kuge”, która składała się z ofertą do obrazu Buddy. Wraz z uchwytem i naczynia dla kadzenia miskę bezpośrednio umieścić w nim kwiatów był jednym z trzech kluczowych elementów w kompozycjach mitsugusoku które zostały ustawione bezpośrednio przed obrazem Buddy. Teraz te kompozycje mogą być postrzegane tylko w świątyniach buddyjskich - jest najstarszym styl ikebany. Z biegiem czasu, kolory kompozycji tatebana stopniowo nabył odrębnego znaczenia, w żaden sposób połączony z obrazem religijnym. Kwiaty zostały umieszczone w porządku, że mogą one być po prostu podziwiać. Skład Tatebana stopniowo przekształcił się w składzie o nazwie Rikka.

Ricky

Więc, styl Rikka został opracowany od składu tatebana (co oznacza „awersu kwiaty”), który został wprowadzony w buddyjskich świątyniach przed wizerunkiem Buddy w składzie mitsugusoku. W połowie XV wieku wraz z pojawieniem się w styl architektoniczny lokali mieszkalnych pod nazwą La Seyne-zukuri tatebana stało się ozdobą Tokonoma nisza w tak zwany szkolnej. Ponad tatebana czasie przekształcony w samodzielną składzie Ricky'ego i na początku XVI wieku, stał się jednym z najlepszych dekoracji pałaców i zamków, który był w tym czasie zaczynają być wzniesiony wszędzie w Japonii.

Mistrzowie Ikebana Ikenobo szkoły w kościele Rokkakudo opracowali różne kształty i style Rikka. Całe kompozycje kwiatowe rozwój, jak również inne rodzaje sztuki tradycyjnej Japonii, powstałych w tym czasie, był pod silnym wpływem filozofii i estetycznych pojęć religijnych, niepodzielnym panowaniem w chwili, i tej religii - buddyzmu zen.

Klasyczna kompozycja Rikka zawarte potężne piękno przyrody, w którym niektóre jego elementy symbolizują góry i pagórki, rzeki i wodospady, górskie wioski i większych miast. Wszystko to styl obejmuje 9 kluczowych elementów. Tego czy innego elementu Rikka mogą być wykonywane tylko z określonego materiału, który powinien ściśle pasować do pory roku i miał w swoim składzie, precyzyjnie zdefiniowane tylko dla jego lokalizacji. Ponadto górskich kompozycja krajobraz Rikka tak jakby podzielony na dwie części - słoneczny „Yang” i cienia „yin”, które z kolei wpływają na wybór materiału roślinnego z elementów, które znajdują się w „yin” lub „Yang” części Ricca. Podstawowe elementy mogą mieć asystentów, który również odbędzie się w swoim miejscu. W związku z tym, tradycyjne Rikka to bardzo dobrze wyważony oraz złożona kompozycja luzem, które, ze względu na szczególny układ i skłonność materiału roślinnego, o znacznej głębokości.
Masters Rikka wyrazili nastrój poprzez tworzenie kompozycji w jednym z trzech stylów:

* Sin. Surowe powściągliwy stylu formalne ceremonie, w których głównym składnikiem kompozycji jest w środku wazonie rzucili pionowo do góry.
* Ge. Jest bardziej swobodny styl, w którym podstawowym elementem mógłby odbiegać kierunku, stopień zgięcia był zależny od nastroju autora. Po odrzuceniu końcówki gałęzi z powrotem do środka, powodując wrażenie stabilnej równowagi kompozycji.
* Co. Free style, w których głównym elementem mogłaby składać się nie z gałęzi i kwiatów lub ziół. Ponadto, może być kompozycją o dużych waz z piaskiem tak, aby powierzchnia wody nie był widoczny. Środki te nazywano Suna ale mono-, a ich szerokość jest większa niż wysokość.

W nowoczesnym stylu projektowania Rikka zakorzenione w historii średniowiecznej Japonii, do jego ekspresji znaleźć bardziej odpowiedniego formularza. Nowoczesne Rikka umożliwia szersze wykorzystanie różnych kwiatów, liści i ziół. Kształt i wymiary kompozycji, jak również liczba elementów może się zmieniać w zależności od życzenia autora tworzenia. Często efektowne i niezwykłe dzieła współczesnej Rikka może być bardzo trudne do odgadnięcia podobieństwo do monumentalnych Rikka tradycyjnych preparatów. A jednak, mistrz ikebany wiedzieć, jak dokładnie te różne style Rikka związane z ich dawnych tradycji.

TYABANA

Styl zwany tyabana pojawił się w XVI wieku, a kluczową rolę odegrała w ceremonii parzenia herbaty. Główną cechą tego stylu jest prostota i sezonowość materiału wykorzystywanego w pracy. Kompozycje tyabana zainstalowane w skromnej bambusa, wazony ceramiczne lub dzianiny, a zwykle są one obecne zarówno kwiat lub gałązka jedną przeznaczoną do uosabiają piękno sady, lasy i pola.