Juno

Pierwszym, który identyfikuje te bulwiaste rośliny w osobnym rodzaju, był Austriakiem botanik L. Trattinnick. Zrobił to w 1821 roku, nazywając je opisał w rodzaju zaszczytem drevneitaliyskoy księżyca bogini kobiet i ochraniaczem - Juno (Juno). Patrymonialny autonomia tych niezwykłych roślin bulwiastych rodziny Kasatikovyh utrzymywanej i wielki znawca Azji Środkowej flory sztucznej inteligencji Wwiedeński. Niestety, wielu zachodnich autorów, są one nadal być opisywany jako irysów (podrodzaju Scorpiris). Takie rozumowanie jest błędne, ponieważ Juno ma ścisły związek z irysów nie mają. Można to łatwo widoczne, gdy badanie ich faz wiekowych (ontogenezy). Według GI Rodionenko tego rodzaju można nazwać fragment dawnych flory Gondwana.

Istnieje obecnie 57 opisanych gatunków Juno. Znajdują się one w Azji Centralnej, Afganistanie, Iranie, Azji Mniejszej, w niektórych rejonach Morza Śródziemnego i Afryki Północnej. Większość roślin są Juno suchy pustynny step i górskie stoki z zimnymi zimami, krótkim wiosnę i suche gorące lato.

Wideo: Yunona - NE SAM TI NIK'VA / Juno - Nie sm tee nik'va 2016

Juno - długotrwałe bulwiasta wysokość roślin. 10 - 50 cm lampy składa się z 3 - 5 ununited mięsiste wagi i wielu warstwa powierzchniowa wagi suchych. Korzenie nitkowate lub wrzecionowaty zagęszczonego czasami włóknistą. Za okres spoczynku letnich korzeni nie umierają. Liście są wąskie lub shirokozhelobchatye, często sierp wygięty. Kwitnienia pędy przenosi 1 - 2 kwiat. Kwiaty wielu różnych przypraw, z korony shestirazdelnym rury perianth i dobrze zdefiniowany. Wewnętrzna perianth proporcji 2 - 3-krotnej długości zewnętrznej, zagięte w dół lub krzyżem w zewnętrzne boczne - z winged lub bezskrzydłowego paznokci, przechodząc pod płytą. Kwiaty w różnych kolorach, ułożone w kątach liści. Wszystko Juno charakteryzuje wczesne (w drugiej dekadzie kwietnia), krótki (tylko 2 - 3 tygodni) roślinność i długie lata spokoju. W Azji Środkowej, kwitnie w tym samym czasie z dzikich tulipanów, niektóre gatunki przed liśćmi, wraz z krokusów. Juno, pomimo ich rzadkiego dekoracyjny, niestety, nadal słabo opanowane kultura torus

Kultura w Junoną świeżym powietrzu jest bardzo prosta, zwłaszcza w regionach, gdzie warunki temperatury i rodzaju wytrącania są podobne do parametrów w ich naturalnym środowisku. wszystko jest skomplikowane w regionach, w chłodnym i wilgotnym klimacie.

Wideo: Yunona - UDOBNA / Juno - Wygodny 2015

Juno Buchara - Junobucharica(irys bucharica)

Przez kamyki w dolnej strefie górach i pogórzu Azji Środkowej (zachodnia Pamir-Alai).

Żarówka do 2 cm. Wrzecionowate korzenie. Trzpień 15 do 30 cm, prowadzi 4 - 5 kwiatów. Pozostawia jasnozielony, sierp zakrzywiony, zwężający się w kierunku wierzchołka, niższe o 1,5 - 3,5 cm szerokości. Kwiaty jasności żółty 6-7 cm diametre- unguis płaty zewnętrzne perianth stopniowo (nie skrzydłowo-podniebiennego) rozszerzona na podłużny lub jajowaty karbem na górnej płycie 8-20 mm 10-20 mm dlinoy- grzebienia ciemno żółty jednoczęściowy, zazubrennyy- perianth wewnętrzne płaty prawie biały, ostry, z mniej lub bardziej długi, rombowy, często lubi, trzy ostrza płytki. Piętno niemal okrągłe. Kwitnie pod koniec kwietnia, 14 - 20 dni-w końcu wczesnym latem owocowania vesny-.

Wideo: Yunona - NA 2 SEKUNDI / Juno - 2 sekundy, 2014

Juno Kaukaska - Juno caucasica (Hoffm). Klatt

Na suchych miejscach żwirowe, wśród krzewów i traw, którą ukończył na początku sezonu wegetacyjnego (przychodzi na zaoranych działek), w niższych i średnich pasów Kaukazu Góry (klasyczny miejsce - sąsiedztwo Tbilisi) i północnym Iranie.

Wideo: Yunona - SAMO NA DUMI / Juno - trzeba Dumi

Żarówka o grubości 1,5-2 cm. Korzenie lekko zagęszczony, b. h. nitkowate. Trzpień (5), 10-25 cm, 2-3 (5), kwiaty, liście i zatłoczone niezauważalne następnie rozmieszczonych szczelin lub liści i międzywęźla czym widoczne. Liście są szaro-zielone, sierp wygięte na krawędzi wąsko krawędziach. Kwiaty 3-5 cm średnicy bladożółtą mniej żółto-zielony, purpurowy i występują ottenkom- unguis zewnętrzne płaty perianth w części środkowej lekko rozszerzone 10-12 mm, z wydłużonym, tępym ostrzem, 1,5- do 2-krotnie krótsza niż zewnętrzna nogotok- proporcji perianth 2,8 3,5 cm wewnętrznej frakcji dlinoy- długi 15-20 mm nogotkovidnye na górze rombowy przedłużony. Kwitnie na początku owocowania na początku lata do końca vesny- vesny-.

Juno niebieski - Juno coerulea (B. Fedtsch). Vved. = irys coerulea B. Fedtsch

Dystrybuowane przez kamienisty-gliniastych zboczach środkowego pasa gór Tien Shan Zachodnia.

Żarówka 2-2,5 cm grubości. Korzenie grube nitkowate. Szypułki krótkie, 5-7 cm, mniej niż 1 b. h. 2-5 kwitnienia, z ciasno blisko siebie pozostawia szczeliny niezauważalne dla okresu kwitnienia. Niebieskie kwiaty, 5-7 cm diametre- perianth rura 4 cm dlinoy- unguis skrzydłowe zewnętrzny perianth płatów bez rozszerzeń, prawie równolegle krayami- grzebienia tselnokrayniy- udział 2- wewnętrznej 2,5 cm, oblanceolate. Kwitnie wcześnie do połowy vesny- owoców w późnym latem sprężynowym wcześnie. Cenne w odniesieniu do dekoracyjnego wyglądu.

Informacje o okolicy: Preferuje oświetlony, chroniony od silnych wiatrów, dobrze odsączone witryn nie toleruje stojącej wody w glebie. W pewnym momencie dorasta do 4 - 5 lat. Sadzenie tych roślin lepiej niż przy niskich skalnych lub w stosunkowo niskich obszarach alpejskich, gdzie istnieje mniejsze zamarza glebowe.

gleba: w przyrodzie gliny i rośnie w kamienistych gleb. Wolą gliny lekkiej.

Pielęgnacja: cebulki sadzi się w połowie września. Podczas analizowania, lądowania i kopania jest niezbędne do zachowania ich mięsiste korzenie są umieszczone u podstawy wznowienia nerki. Cebulki sadzi się na głębokości 5 -. 8 cm na jesieni i wiosną potrzeb podlewania w okresie spoczynku nie należy podlewać.

Rozmnażanie: dzieląc żarówki i jesienią sianie w ziemi. Kiełkowania nasion jest utrzymywana do 20 lat. Nasiona wysiewa się jesienią, sadzonki rozwijać powoli, kwitną na trzecim lub czwartym roku. Aby przyspieszyć wegetatywnego rozmnażania pędy mogą być używane z mięsistych korzeni i pąków z nimi. Każdy pierwiastek z embrionalnej nerki daje niezależną roślinę.