Wow!

Australia jest domem dla wielu endemicznych i unikalnych sukulentów, w tym z grupy niespotykanych epifity. Miejscowi nazywają je „żywymi mrowisk”, ponieważ w warunkach naturalnych, są domem dla całej kolonii mrówek. Rośliny te należą do rodziny Rubiaceae i obejmuje kilka składu gatunkowego w australijskim pracy Myrmecodia i Hydnophytum. Najbardziej interesujące dla form kolekcjonerskie kaudeksnyh mogą być rodzaje beccarii Myrmecodia, Hydnophytum moseleyanum i H. ferrugineum.

Myrmecodia beccarii

Wideo: 15 znaków kreskówek, którzy dodali podobieństwo do człowieka. WOW!

Zazwyczaj te rośliny rosną na pniach drzew, wytrwale dołączonych do nich przez ich korzeni. Podobnie jak wszystkie epifity, nie są pasożytami, oraz opracowanie „self-service”. Brak odpowiedników w świecie roślin dla tych tworów natury jest to, że ich miąższ jest przeniknięte przez liczne pory, tworząc skomplikowaną sieć labirynt z kilku wyjściach na zewnątrz jak szparki. Te szparki są wejścia dla mrówek, które są umieszczone wewnątrz roślin swoje domy, jadalnie, pokoje macierzyństwo, toalety, a nawet cmentarz. Mrówki nie jedzą mięsa, ale wykonanie bez szkody dla roślin, dodatkowych ruchów, promować przemianę martwej tkanki w składniku ekologicznej produktów żywieniowych roślin. Obejmuje ona także resztki śnieżnych mrówek wewnątrz jedzenia swoich zmarłych braci i kał.

Zaskakujące wybrany charakter symbioza i wzajemne korzyści takiej koegzystencji: mrówki dostać dach nad głową dla siebie i swojego potomstwa i roślin w zamian - jedzenie dla ich rozwoju. A wszystko to odbywa się w zamkniętej powłoce o gęstej świata roślin. Ponadto mrówki znane są dość agresywne i każdy „walka” w swoich koloniach doprowadziły do wyizolowania kwasu mrówkowego, który jest najlepiej chronić rośliny przed wnikając ciele chorobotwórczych bakterii, grzybów i innych „zło”. Odcięte z różnych powodów, z pni rubiatsii, uderzając miejsc względu na ich wzrost w czasie, aby dostosować, a nawet bez pomocy mrówki stają rośliny korzeniowe oryginalna ze zwykłego sposobu odżywiania. Jak wszyscy członkowie flory lądowych, te „żywe mrówki” kwiatów i owoców, choć liczba nasion w owocu, najczęściej nie więcej 2-3, więc są one rzadko oferowanych do sprzedaży. Rośliny, na drodze życia podobnego rubiatsiyam znajdują się w Azji Południowo-Wschodniej, ale najczęściej są one przypisane do innych rodzajów i rodzin.

Hydnophytum moseleyanum

Hidnofitumy myrmecodia i może służyć jako ozdoba tworzy kochanków kolektory kaudeksnyh. Czują się dobrze w plastikowych doniczkach wypełnionych do 80% objętości miękiszu żwiru. Pozostałe 20% może być zwykła mieszanina wykopu. Takie podłoża zapewnia niezbędną napowietrzania i braku stagnacji wody, które są konieczne, aby system korzeniowy. Brak produkcji użytecznych produktów mrówki mogą być wypełnione podlewania powolne dodawanie małych stężeniach rozpuszczalnych nawozów sztucznych. Ich ilość i częstotliwością określoną przez reakcję systemu korzeniowego i wygląd roślin z zawartością. Mogą one także być uprawiane na skrawkach kory, gdzie wyglądają bardziej naturalnie, ale bez obecności mrówek. Taka kultura jest o wiele trudniejsze. W lecie, w temperaturze zbliżonej do 30 º- C rubiatsiyam potrzebują dużej wilgotności i zrobić cień. W zimie, przetrwać, zaskakująco, zmniejszając temperaturę do 5 º- C i długi wysuszenia.

Uprawa z nasion wymaga cierpliwości, ponieważ rośliny rozwijają się powoli, ale są mało wymagające i cierpią najbardziej udział wyłącznie na podmokłych w zimie. Struktura wewnętrzna jest utrzymywana rubiatsy podobny charakter i są skłonne do przyzwyczajenia mrówki domowych. Rośliny ozdobne w zbiorach zwiększa ich kaudeksnaya często rozwijają się znacznie szybciej niż obszary liściastych iw ciągu 1-2 lat uprawy można uzyskać tworzą niejako „rozmazany” caudex *. Izolacja i rzadkie siedliska populacji rubiatsy daje nadzieję, że nadal są one przez długi czas zachowuje swoje naturalne siedlisko i zadowolić badaczy Flora Australii odkrycia nowych gatunków tych niezwykłych roślin.