Endemiczny rodzaj kaktus rodzina Copiapoa

Ale z całą różnorodnością warunków w obszarach wzrostu, istnieją obszary o szczególnych właściwościach klimatycznych, przypadkowo lub całkowicie „uzasadnione” przyczyny spowodowały, że pobyt w tych miejscach jest nie mniej wyjątkowy endemicznych rodzajów kaktusów. Te rodzaje są przedstawiciele chilijskiego rodzaju Copiapoa Copiapoa, znany jako stolica prowincji Atacama - Copiapo.

Ten wyścig jest tak oryginalna w ich cech morfologicznych i naturalna nisza siedlisko, że żadna zmiana w systematyczny planu z przydział czasu N. Britton i Jana. Rouse w 1922 roku, nie miała wpływu na jej członków, z wyjątkiem, że ich skład jest dodawany tylko gatunki z Pilocopiapoa genus monotypic przez nie uzasadnione powody, aby dostać swój status wcześniej.

Często zdarza się, ze względu na jego wzrost, Copiapoa tak niezwykłe dopasowanie do krajobrazu, który budzić zdziwienie i zainteresowanie nie tylko wśród fanów i ekspertów w badaniu sukulentów, ale także u ludzi, daleki od namiętności kaktusów.

Większość gatunków Copiapoa znaleźć w północnych regionach Chile, charakteryzują się skrajnie niekorzystnych warunkach pogodowych. Zaciśnięte tablica Andes i krutostennymi koncesje Berechovyh grzbiet Intermountain dolin, które są domem dla wielu gatunków z rodzaju, są w strefie częstego „Garoua” w zimie i bardzo rzadkich opadów w lecie.

Wysoki poziom wilgotności względnej na noc w temperaturze nie przekraczającej 15 ° C, otrzymuje codziennie NOON chmurki wyczerpując ciepła. Wytrącanie nie jest impregnowany nawet górnych warstw gleby pod ciastowatych palących promieni słońca, a dzienna „Garoua” wytwarzają jedynie efekt rozpylania łodygi.

Jednak ten chłodny wystarczy przez szparki otwarte w nocy woda dostać się do łodygi, a następnie „up-cut” do korzeni. Pragnący korzenie częściowo dostarczyć wilgoć do otaczającej gleby, co przyczynia się do rozpadu roślin użytecznych dla soli mineralnych i organicznych składników naniesionych. Następnie jest wchłanianie korzeni roztworu odżywczego, który jest już naturalne Oczywiście jest dostarczana do warstwy komórek macierzystych. Zjawisko to nie jest nagrany więcej niż w którejkolwiek z innych rodzajów kaktusów.

W warunkach naturalnych Copiapoa wegetuje przez cały rok, zmniejszenie dynamiki wzrostu tylko w zimie. W tej wysokiej wilgotności względnej w godzinach nocnych w niskich temperaturach jest w stanie zniszczyć każdy inny rodzaj kaktusa, ale trzymane mocno Copiapoa taki test. Od miażdżącej ciepła wszystkie żywe istoty w lecie rośliny są chronione przez gęstą osłoną cierni, lub który daje efekt specjalny dla wielu gatunków - dotyk woskowej światło na naskórku z łodyg.

Niektóre rodzaje Copiapoa dostosowanej do samego skraju jałowe połacie pustyni Atacama, a ich potężne konie napiform mocno rosną do konglomeratu zmiażdżonych czarnych skał i ciężkiej gliniastej, mocno trzymać na wzrost ziemia roślin z częstymi wiatrami gale-force z północy.

Charakteryzują się wysokim poziomem bylin ozdobnych, które tworzą wraz z wiekiem, wielogłowego gęstej grupie, przypominający swoim wyglądem kopułę ukryty pod ziemią starożytnych świątyń w miniaturze. Ciekawostką jest fakt, że boczne gałęzie rośliny macierzystej jest początkowo powtórzył swój wygląd, ale nie tak na sadzonki.

Sadząc młode rośliny potrzebują kilku lat na nabycie charakterystyczny kształt rodziców. paleta gatunków kapiapoa jest dla nich trudne do zorganizowania, ponieważ w warunkach naturalnych występują często hybrydyzacji międzygatunkowej, cechy, które pojawiają się w drugiej lub trzeciej generacji. Dlatego zagraniczne katalogi roślin i nasion pełne są głównie nelegetivnymi nazw odmian, kształtów i innych opcji. W związku z tym, w wytwarzaniu specjalistycznych zbiorów kopiapoa bardzo użyteczny być oznakowane, jeśli jest ona dostępna, locus z takiego czy innego rodzaju, lub zbioru nasion, a także numer pola i inicjały kolektorów warunkowych. Z biegiem czasu, ta informacja może pomóc w selekcji robota i wybór najbardziej zaskakujących przypadkach pokrywają się z ich opisu oryginalnego.

Zbiory kopiapoa wymagać maksymalnie oświetlenia słonecznego, porowate podłoże składa się w połowie z żwir miesza się z glinki i kamieni pumeksowych, a resztę - piaszczystej ziemi torf i rodzaju perlitu wypełniacza lub wermikulit. Sadzonki organiczny składnik podłoża może być zwiększona przez zmieszanie liści i torfu. Podlewanie roślin może być umiarkowanie wiosną i latem wegetacji od gwałtownego zmniejszenia dawki w okresie jesienno-zimowym, ponieważ w warunkach naturalnych kopiapoa wegetować przez cały rok, jest prawie jedyną trudnością jest kultura „nieautoryzowanego” roślinności w okresie krótkich dni i niskim poziomie światła słonecznego nasłonecznienia. W tych warunkach nie jest nieodwracalne blaty nadwątlenie łodyg i wyraźna redukcja jest długość kolców. Szczególną uwagę należy zwrócić na ekologizacji szczycie łodygi, C. C. soquimbana marginata i zwrócił się do niego po ostatniej rewizji synonimy. Mają coś w pierwszej kolejności może stanowić niespodzianki. Dlatego najlepiej jest pozostawić te rodzaje okresie jesienno-zimowym bez nawilżania i, jeśli to możliwe, w celu zapewnienia suchego powietrza otoczenia.

Reszta roku kopiapoa rozwijać się normalnie i dobrze reagują na dodanie do wody do nawadniania złożonych nawozów dla roślin soczyste w kwocie wskazanej na opakowaniu. Wraz z wiekiem, wielu gatunków kopiapoa chętnie nabywają „Baby”, który przyczynia się do ich rozmnażania wegetatywnego. Pędy Cut zakorzenione dość szybko, ale dynamika ich wzrostu jak dojrzałych roślin, powolny. Może przyspieszyć wzrost przeszczepu, ale niestety są często utracone dekoracyjnych jakości przeszczepów.

Siew i uprawa sadzonek nie jest trudne. Nasiona kiełkowały w kopiapoa lepsze roślin w zimie w temperaturze zasiane miski 15 ° C z wahaniami ± 5 ° C, Podczas przenoszenia sadzonek ze szklarni ze sztucznym oświetleniem do naturalnego, jego pierwszy raz trzeba pritenyat przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Podobnie jak inne endemicznych roślin kopapoa są cenne na odpady, zwłaszcza gatunki, takie jak C sinerea jego synonimy C krainziana, C. Solaris (Pilocapiapoa sularis) i inne.