Gatunki z rodzaju tefrokaktus (ciąg dalszy

Wideo: Odyssey typ 1

Wideo: Album-książka "Mamo, powiedz mi ...", Część 2 - sostarivayut koperty

poprzedni artykuł Byliśmy rozważyć niektóre gatunki z rodzaju Tefrokaktus. Nadal znajomość z przedstawicielami tego rodzaju.

Tephrocactus bonniae (Frerg. & Kisl). Stuppy. Gatunek w różnych okresach czasu był znany jako Puna bonniae, jak również bonniae Maihueniopsis. Na podstawie analizy morfologicznej w 2012 roku było to ostatecznie (?) Przeniesione do tefrokaktus rodzaju.

Miniaturowe (o 2 cm średnicy), łodyg tego typu są rzadko skłonność do budowy „piramidy” i pomnożenie w postaci pojedynczych kawałków mięsiste korzenia formowania gęstych grup do 8 cm. jak pejotl, korzenie takich roślin zmniejsza się podczas okresu zasuszenia pełni grupę wciągania trzpienia pod powierzchnią substratu. W kulturze, która nie zdarza się nawet w zimie, kiedy podlewanie zakończone, a rośliny są w stanie uśpienia. Te z dużej wysokości tefrokaktusy łatwo wytrzymać krótki spadek temperatury do 6 ° C i poniżej.

Wideo: 2 mega ćwiczyć rodzaj dostać wsparcie od kosmoenergeta

Wartość umysł daje bujny rozkwit. Duże białe kwiaty są znacznie wyższe niż w średnicy wielkość łodyg i trzymano przez kilka dni z rzędu. T. bonniae ma bardzo ograniczonym obszarze dystrybucji w prowincji Catamarca, więc chronione przed zamachem na „myśliwych” dla kaktusów i jest wymieniony w „Czerwonej Księdze” roślin zagrożonych w środowisku naturalnym. W latach 90-tych ubiegłego stulecia, ten widok był znaleźć kochanka Bonnie Brankou, którego imię i nazwał (Brunkow Bonnie).

Tephrocactus Sp.
Zdjęcie i roślin Giennadij Burzaka (Kijów)

Tephrocactus geometricus (A. Koszt). Backbg. Będąc już dawno w środowisku opuncja, wygląd, wreszcie osiadł w starej tefrokaktusov. Do tej pory, jego niezależność jest kwestionowane przez wielu ekspertów i udowodnić, że T. geometricus nie jedynie synonim T. alexanderi. Kiedy podobieństwo wielu cech morfologicznych, T. geometricus opracowała kolce i fugowaną łodygi.

Tephrocactus geometricus
Zdjęcie i roślin Elton Roberts (Kalifornia)

Zobacz dotyczy, tj geofitów Rośliny, które określają wegetatywne pączków pod powierzchnią ziemi i urodzonych uformowane trzpienie gęsto sprasowane często tworzenie grup lub „łańcuch” oddzielnych głowach. Widok dotyczy przedstawicieli roślin Alpine, i może występować w wysokości do 2750 m. Może być tak, że często w niskich temperaturach było to, że łodygi typu właśnie tłoczyć i mają różowawy kolor naskórka. Oddzielne głowica z wiekiem może osiągnąć o średnicy 4 cm, przy zachowaniu ich kulisty kształt.

Tephrocactus geometricus MK1222
Zdjęcie i roślin Valentina Gutsalyuk (Odessa)

Większość ludności rośnie w suchych kamienistych zboczach, rysunek niemal całkowicie pod powierzchnią gleby podczas suszy.

Tephrocactus geometricus
Zdjęcie i roślin Elton Roberts (Kalifornia)

Wideo: Rodzaje krwawienia INVOKERA

Tephrocactus molinensis (Speg). Backbg.

T. geometricus uważana za jedną z najbardziej spektakularny z rodzaju i jest wysoko ceniony w zbiorach. Jego „geometryczny” nazwa rodzaju należności za prawidłowe poliedrycznego kształtu guzków łodygi.

Tephrocactus molinensis
Zdjęcie i roślin Oksana Rudenko (Odessa)

K. Spegatstsini w pierwszym opisie nadana tego rodzaju Maihueniopsis stary, ale K. Bakkeberg przenieść go do tefrokaktusov klanu. Wraz z T. i T. bonniae recurvatus gatunek ten należy do najbardziej zdrobnienie przedstawicieli rodzaju. W przyrodzie, poszczególne głowice nie przekracza 2 cm średnicy i hoduje się albo osobno lub w postaci krótkich (10 cm wysokości) łączone na łodygach. Osobne grupy gatunków mogą wynosić nawet do 25 cm największy wymiar. Charakterystyczną cechą jest obecność guzków macierzystych na górnych belek bristly kolce czerwonawy kolor, który wygląda imponująco na tle szary kolor łodygi.

Tephrocactus molinensis
Zdjęcie i roślin Natalie Ellis (Odessa)

Ogólna nazwa rośliny otrzymane w miejscu najbardziej znany ludności w regionie Molinos (prowincja Salta, Argentyna).

Tephrocactus nigrispinus (K. Schum). Backbg. Z lekką rękę K. Schumann, dużo później wspierany Robert KIESLING, rodzaj wieloletnie przypisywane Maihueniopsis stary, ale teraz przeniósł się do tefrokaktusam. W przyrodzie, tworzy małe grupy, z wydłużonym, owalne do cylindrycznych segmentów kształtowych z niewielkiej liczby nich łodygi. Kształcie igieł, wyprostowany kolce niezawodnie chronić rośliny przed „naloty” zwierząt. Kolor ciernie - ciemnoszary do czarnego, że była nazwa gatunku T. nigrispinus. Gatunek ten należy do górzysty i rośnie w północno-zachodniej części argentyńskich prowincji Salta i Jujuy, sporadycznie wchodząc na terytorium sąsiedniej Boliwii. Osobne populacje „kodowania” do wysokości 3500 m.

T. nigrispinus słynie z rzadko rodzaju czerwonymi kwiatami, ale niestety, ze względu na górzysty charakter rzadko dostaje się w zbiorach.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne