Rzadkie w przyrodzie i kulturze ritidokaulon sukulentów genus

Rhytidocaulon sheilae
Zdjęcie i roślin Vladislav Machulisa (Tiumeń, Rosja)

Rodzaju został opisany przez P. Bally Bally, Peter (Rene Oscar) - wybitnego badacza właściwości leczniczych roślin i ekspertów xerophytic flory Afryki i Półwyspu Arabskiego. Nazwany na jego cześć około 10 gatunków sukulentów (Adenia ballyi, Aloe ballyi, Echinopsis ballyi, ballyi Euphorbia i inne). I choć wyścig został opisany Rhytidocaulon Bally w 1963 roku, nadal są członkami tego rodzaju w zbiorach nazywanych nowości, jak większość gatunków występujących na początku 2000 r. Powodem tego był jako „wybuchową” sytuacji politycznej w regionie i trudności ze znalezieniem ritidokaulonov w przyrodzie ze względu na ich zdolność do ukrycia wśród ciernistych krzewów lub ukrycia gamy barw otaczającego środowiska.

Rhytidocaulon Sp. (Macrolobum)
Zdjęcie i roślin Alexander Garbar (Żytomierz, Ukraina)

Z wyglądu jest to mała roślina ze stojącymi lub domku z wiekiem łodygi, których struktura przypomina typowy stapelia, ale mają skłonność do powstawania krótkich pędów bocznych. Konkretne, szczególnie łodygi, a w szczególności struktura naskórka, częściowo zamknięty w tytule rodzaju Rhytidocaulon, który pochodzi z języka greckiego. &Rho&upsilon-&tau&jota-&delta&a- (ritida) - fałdami, zagięciami i pancerz. caulis - macierzystych. Pędy bardzo pomarszczone, wykrzywiony, przy zachowaniu ich trzy-cztery jednostronne kształt, zbliża się wiek do cylindrycznych. Naskórek macierzyste dirty-zielone, z woskowym nalotem, młode pędy często ciemnieje do szaro-czarne i pokryte bezkształtnych białych plam, jakby rośliny nie są myte po zanurzenie w zaprawie wapiennej.

subscandens Rhytidocaulon

Nawiasem mówiąc, niektóre gatunki występują między wyjściami starożytnych wapienia, co czyni je trudno wizualnie zauważalny. Niektóre gatunki rosną na mady w łóżkach rzek dawno wyschły i bardziej jak sękate gałęzie krzewów wrak, zamiast żywych roślin.

Specyfika kwiatowych i kulturowych osobliwości

Najbardziej atrakcyjne i nietypowe „zdarzenia” w życiu ritidokaulonov jest ich kwitnienia. Kwiaty tych roślin mają specyficzne, zarówno w strukturze oraz w miejscach ich występowania. W wyznaczonym czasie, okres wegetatywny występują one w najbardziej nieoczekiwanych częściach łodyg, jako swojego nowego wzrostu, i „starsi” strefy. Zazwyczaj kwiaty są samotne i nie przekraczają wielkości 1,5-2 cm średnicy. W krótkim szypułkę utworzona kielicha mięsiste graniczy malutkie działkami naramienny.

Kwiat Rhytidocaulon macrolobum
Zdjęcie i roślin Vladislav Machulisa (Tiumeń, Rosja)

Następnie z kubka ujawnioną w postaci pięcioramiennej star „płatki” z korony, bardziej podobne do stóp z kurczaka, ale zamiast pazurów, każdy „palec” jest ozdobione dziesiątkami maleńkich włosków, które w warunkach wietrznych dla swoich wahań i perturbacji przyciągają muchy zapylaczy. Te płaskie, relatywnie, mięsiste płatki lub sztyft w postaci butelki, albo prawie przylega do trzpienia, a czasami zgiąć się w środku jej długości. Dla wszystkich jego miniaturowe kwiaty ritidokaulonov jaskrawo malowane - ich szaro-zielone płatków na zewnątrz pokryte są czerwone i fioletowe paski, które są na szczytach wlewanie do pojedynczego splash. Gardła jest jasny kwiat strefa Pylniki, nad którym wznosi się nieznacznie pięć różnych płatów tłuczek czerwono-brązowy z czekoladowym. A wszystko to piękno pasuje 3-3,5 mm.

Kwiat Rhytidocaulon sheilae
Zdjęcie i roślin Vladislav Machulisa (Tiumeń, Rosja)

Wszystkie rodzaje ritidokaulonov niewiele różnią się od siebie, lecz specjaliści kątowości potwierdzenia lub zaokrąglenia przekroju łodygi, wielkość już małe kwiatów, różnica koloru i ozdobę płatków, a ich krzywizna, ale główną właściwością jest zdalne usunięcie populacji gatunków. Od „starej” przedstawiciela typu Rh. macrolobum stwierdzono w południowo-wschodniej części Jemenu, Rh. sheilae - w południowo-zachodniej Arabii Saudyjskiej, a Rh. specksii - w południowo-wschodniej Somalii.

Rhytidocaulon macrolobum
Zdjęcie i roślin Vladislav Machulisa (Tiumeń, Rosja)

ritidokaulonov kultura różni się od zwykłych członków rodziny Asclepiadaceae. Gatunki tego rodzaju czuć się dobrze w dobrze osuszone zemlesmesi nie tolerują połączenie niskiej temperatury i wysokiej wilgotności, nawet w okresie wegetacji, reagując natychmiast gnije grzybicze wymagają lekkiego cieniowania wiosenną zimę to zawiera prawie sucha w temperaturze 10-15 ° C

nasienie ritidokaulonov rzadko pojawiają się na sprzedaż, więc optymalna technologia rozwijać je z nasion słabo poznane. Propagowane głównie wegetatywnie przez ukorzenianie pędów bocznych łodyg, ale różnią się tym złym nasady i szybko rosną, pozostałe małe nawet w przyzwoitym wieku.

Ie przez cały rok, rośliny te wymagają szczególnej uwagi ze strony właściciela.