Pachnący malina

pachnący malina (Rubacer wonny) - względne niezwykłego maliny ogrodowe (Rubusidaeus). Rośnie w północno-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, w stanie Oregon i należący do tej samej rodziny Rosaceae, ale w innym rodzaju - malinoklen (Rubacer). W Rosji po raz pierwszy przyniósł w 1902 roku. Okazało się, że pachnące maliny mogą rosnąć z nami wszędzie, a także utrzymuje warunków klimatycznych i glebowych praktycznie wszystkich obszarach naturalnych Rosji, z wyjątkiem dalekiej północy.

Grube, gęste, zaokrąglone krzaki malin dorastają do dwóch metrów. Zdrewniałe pędy, bardzo piękny żółto-brązowy kolor, pokryte dużych ciemnozielonych liściach, nie przepuszczają światło. W przeciwieństwie do zwykłych maliny ogród z jej niepozorne kwiaty, pachnące - kwitnienia roślin. Jego główną zaletą - duże białe pachnące kwiaty lub grube różowe kwiaty z karmazynowy odcień. Przyjemny zapach i liście i młode pędy.

Pierwsze kwiaty pojawiają się w czerwcu na pędach w drugim roku - po skróceniu wczesną wiosną pędy w ubiegłym roku utworzyły kwiatostan 20-40 kwiatów. Na pędach bieżącego roku, kwiaty kwitną nieco później - w lipcu, ale są one znacznie większe i jaśniejsze. Obfite kwitnienie trwa przez całe lato aż do jesiennych przymrozków.

Ale jagody pachnące maliny nie można zadowolić: płaskie owoce podobne do patty wielkości z dvuhrublevuyu monety bez wyrazu smaku. Na jasnym smak słodki malinowym ogrodzie, nie mogą być porównywane, ale ptaki dziobią je chętnie, a tym samym rozprzestrzeniania nasion (w ciele każdego 30-50 pestkowce nasiona). Po leczeniu żołądka zwiększa kiełkowanie.

Inną zaletą aromatycznej maliny - oporności roślin nie jest prawie podatne na choroby i szkodniki, i w związku z tym nie trzeba obsłużyć chemicznych.

Odmiany własne jeszcze pachnące maliny. Ale ze względu na naturalne gatunki łatwo adaptują się do różnych warunków klimatycznych i praktycznie nie chorują, brytyjskich, kanadyjskich i rosyjscy hodowcy z powodzeniem wykorzystać je w odmianach hodowlanych malin ogrodowych powtarzające odporne na choroby grzybowe.

Zalecenia dotyczące postępowania

Hardy, nie wymaga schronienie. Lubi wilgoć, ale nie toleruje stojącej wody.

Tuleje podawany mocznik i azotan.

Choroby i szkodniki prawie żadnego zakażenia.

Dla większości odmian wymagają wsparcia. Przycina się wczesną wiosną i późnym latem.