Sosna: opis, powielanie, pielęgnacja, sadzenie, wykorzystanie ogród, zdjęcie, odmian i gatunków

Sosna - wspólny przedstawiciel iglastych. Ile legendy i opowieści poświęcone tym! Na przykład sosna Łacińska nazwa pochodzi od greckiego napoju że nimfy Boga Wiatru Boreas zazdrość przekształcony sośnie. Była znana i stosowana jako środek terapeutyczny 5 tysięcy lat temu przez starożytnych Sumerów.

Opis sosny

W Chinach sosny były uważane za magiczne, przynosząc szczęście i przydzielenie kłopoty drzewo. W starożytnym Wietnamie, były umieszczone w pałacu cesarskim jako symbol długowieczności i wielkości.

Piotr I nakazał, aby aktywnie sadzić sosny w Rosji. Pewnego dnia znalazł sosny w lesie z zakrzywioną w półkolu, a następnie rośnie do konarze pnia, zamówionej wyciąć ten niezwykły ramkę, a w tym miejscu budować gabinet osobliwości.

Kto pine rozłożone niemal w całej Europie, od Hiszpanii i Grecji do Arktyki. Często sosny i Syberia.

Sosna - piękne drzewa zimozielone, osiągając 20-40 m, z czerwonawo-brązowej kory talerzu.

Z wiekiem zmienia sosnowy koronę z stożkowa i zaokrąglane do gęstsze i bardziej kruche. Mocny system korzeniowy jest dobrze wzmacnia drzewo w glebie, co daje mu możliwość rozwoju nawet na skalistych zboczach.

Rośnie sosna 300 400 lat. Niebiesko-zielone długich igieł sosny zwyczajnej (P. sylvestris) siedzi w grupach po dwie części. W maju, kobiety pojawiają się guzki czerwonych i żółtych spikelets męskich kwiatostanów. Szyszki jajowate, 3-7 cm długości. Są one w pełni rozwinięta dopiero po roku, gdy pod koniec zimy tych nasion muchy latające oddział.

Sosna światła wymaga, Hardy, wymagająca do gleby i klimatem, ale nie znosi zanieczyszczenia powietrza i zagęszczaniu. Dlatego przed sosny rosną w wielu częściach Moskwy - Sokolniki i Kuskovo, w Izmailovo i łosia wyspy, a teraz stały się rzadkością.

Fakt, że w powierzchni żywicznych igły do ​​dwóch lat życia jest pokryta warstwą sadza i pył, który utrudnia normalne oddychanie i fotosynteza roślin. Ale podmiejskie warunki są bardzo korzystne dla tego drzewa. Propagowane przez nasiona sosny.

Istnieje wiele form lokalne i ogród. Sosny rosną do tworzenia tablic, grup pojedynczych lądowań. W parkach leśnych i lasów sosnowych klimatu jest szczególnie korzystne z powodu nasycenia powietrza lotnych zakładach produkcyjnych, destrukcyjny wpływ na wiele rodzajów patogenów. Żywica jest od dawna stosowane do kalafonii i terpentyna.

Odmian i gatunków sosny

Weymouth sosna (P. strobus) pochodzi z wschodniej części Ameryki Północnej. W Europie spadła w 1705 roku przez Pana Weymouth, po których ma swoją specyficzną nazwę. Teraz jest ona aktywnie hodowane w całej Europie.

W tym szybko rozwijającym się wysokość sosnowym 40-45 metrów gładka zielona kora, igły siedzieć w pakietach po 5 sztuk, szyszki duże - 7-14 cm, a nasiona dojrzewają jesienią. To bardzo hardy sosna dość cieniu wiatr i odporność.

Preferuje wilgotnych gleb płuc względnie płodne nie tolerują zasolenie, lecz zwykle rozwija się w środowisku miejskim. Na terenach otwartych igieł może się poparzyć. Propagowane przez nasiona.

Łagodny niebieskawy korona - główną zaletą tej sosny. Jest on stosowany do sadzenia w grupach tasiemców w połączeniu z innymi kolorami iglastych.

Wśród chorób należy zauważyć, rdzy (patogenu - Peridermium Stro-S), co powoduje chorobę i łodygi może zabić drzewa.

Kolejną miłą przedstawicielem tego rodzaju - syberyjski pinia, cedr lub syberyjskiego (Pinus sibrica). W naturze to naprawdę znajduje się na Syberii, ale do tej cedr (Cedrus genus) nie ma znaczenia. Ten puszysty sosna gęstą korony stożkowej pięć długich szerokich igieł w każdej grupie i wyprostowany jasnobrązowego stożków rosyjskich odkrył badacze w XV.

Jego krewni - cedr pełzające (P. pumila). Ten niewielki drzewa (do 8 M) i tuleja, której wewnętrzna beczki często rozgałęzionych dociskany do gruntu. W dziki to znajduje się w północno-wschodniej Azji i na Alasce. Jej nasiona jak „orzeszków piniowych”, są jadalne, ale znacznie mniejszy.

W formie krzewu rośnie i kosodrzewiny (P. najwyższej Tana) - pochodzi z Europy Zachodniej - rośnie w Alpach, Pirenejach, Bałkanów i Karpat. Jedną z cech tego sosny - zdolność do tworzenia korzeni wokół tułowia, dzięki czemu roślina żyć, nawet jeśli podstawy pnia gnije.

Japoński biały sosna (P. parviflora) daje nie tylko wyjątkowy smak wysp Japonii, ale jest podstawą do tworzenia tradycyjnych bonsai bonsai.