Niebezpieczne rośliny: mity i rzeczywistość

Pięćdziesiąt lat temu, gazety niedzielne opublikowane sensacyjne wieści, otwiera drzewo Żołna, który zabija swoje ofiary i połyka. Ta fantastyczna historia od czasu do czasu nie pojawiły się w prasie w ciągu ostatnich 150 lat. Trudno było znaleźć bardziej docenia boilerplate jako Madagaskaru, Filipin i innych odległych krain pozostawały nieodkryte - nikt nie mógł zarzucić narrator kłamie. Ponadto, jest on wzmocniony przez wynalazek rzeczywistych faktów.

Nepenthes

Po tym wszystkim, niektóre rośliny rzeczywiście żywią się owadami i innymi małymi żywych stworzeń. Największe z nich to muchołówki kuvshinolisty Borneo (Nepenthes) Ktoś dzbanki liście zawierają płyn, który obejmuje ofiar utonąć w nim, a następnie trawione. Ale największe dzbanki są nie dłużej niż 60 cm i nie rosną na drzewach, i winorośli.

Antiaris toxicaria

Najbardziej znanym wśród „kanibalami” oro. Nazwa ta (jak to jest stosowane w druku) samo w sobie było fikcją, ponieważ reprezentuje duże drzewo z rodziny pokrzywy (Antiaris toxicaria) w literaturze naukowej, która rośnie w Indiach, na Cejlonie i dalej na wschód w poprzek Birmy i Malezji aż do filipińskich wysp. Jeśli narrator opanowany, Anchar ogłosił szeroką drzewa z rodzaju strychniny * należącego do zupełnie innej rodziny (Loganiaceae).

Strychnos. Nux-vomica

Wideo: Pasta do zębów zamiast pasty termicznej? Niebezpieczne mity VC

* Strychnos tieute jeden 200 gatunków tego rodzaju. Jak stosuje się w medycynie strychniny uzyskać od Indian chilibuha (S. Nux-vomica). Curare, który Południowej Indianie stosowany jest mieszaniną toksyn uzyskanych z S. toxifera i innych roślin.

Głównym powodem tego zamieszania było tubylców podczas tego za wszelką cenę zachować w tajemnicy składu trucizny, którą posmarowaną strzały - i sokiem z tych i innych roślin i udał się do produkcji trucizn. Berkill napisał:

„Jak tylko Europejczycy osiągnęli Malezja, są, oczywiście, od razu spotkał się z zatrutymi strzałkami i rzutki, ale zajęło bardzo dużo czasu, zanim znajdziesz rośliny, z której tubylcy polować truciznę.

Pierwszy opisał roślinę mnich Odorico, który żył od około 1286 na 1331 W połowie XVII wieku. Makassar zakorzenione holenderski botanik i Rumphi District (G. Rumpf) długo nękane Gdańsk gubernatora, aby uzyskać informacje o jego pochodzeniu trucizn. Musiał czekać piętnaście lat tej informacji, ale informacje otrzymał celowo fałszowane i zniekształcony. Aby położyć kres dalszych pytań, botanik został specjalnie poinformowała, że ​​zbliżają drzewo jest bardzo niebezpieczne. Rumphi Rejonowy w dobrej wierze określone w książce wszystko, co udało mu się uczyć, a zapoczątkowało legendy Ancharov. Pisał:

„Pod drzewem sama nie rosną inne drzewa, krzewy, nie ma trawy - nie tylko dla jego korony, ale nawet w odległości rzucony kamnya- ziemi jałowej tam, ciemny i jak zwęglone. Trujące drzewo jest to, że siadając na swoim oddziale ptaków, połykania zatrute powietrze, nietrzeźwy, spadają na ziemię i umrzeć, a ich pióra pełno ziemi. "

Anchar bagażnik z platformą dla uzyskania soku.

Następny ufając Rumphi Rejonowy kontynuuje:

„Takie oddziały żrące zostały wysłane do mnie w solidnym pojemniku z bambusa, że ​​jego ręka w słoiku, poczułem mrowienie, co czujemy, uzyskiwanie z zimnego do ciepłego.”

Rumphi Rejonowy następnie powraca do informacji przekazywanych do niego:

„Wszystko, co wpłynie na jej parowanie, umiera, tak że wszystkie zwierzęta i ptaki unikać to staram się nie latać nad nim. Nikt nie odważyłby niego zbliżyć, chyba że ramiona, nogi i głowa są zabezpieczone grubą tkaniną. "

Wideo: największe zagrożenie z kosmosu | COSMOS

Dokładnie tak samo fałszywe informacje zostały zebrane i opublikowane innych naukowców, którzy odwiedzili Malaya w XVIII wieku. W rezultacie fantastyczna historia ludzkiej ofiary uspokoić drzewo, o młodych dziewcząt, które wrzucił potwora, ludzie nagle uchwycone gałęzie wijąc i inne bzdury. W pierwszym artykule, na podstawie tych fantastycznych plotek, został napisany w 1783 roku dla magazynu holenderski lekarz angielskiej nazwy Fersho. Fersho głównym grzechem było to, że on sam był świadkiem fantastycznych przedstawił wydarzenia, które opisuje. Wiadomym jest, że w armii holenderskiej w momencie naprawdę służył przeciętny chirurga Fersho. Dopiero w 1805 roku Lesheno de la Tour, francuski botanik, który pracował w Pondshperi, udał się do Java, aby zobaczyć to drzewo i obserwować produkcję trucizny. To Lesheno zrozumiałe zamieszanie z Anchar i drzewa strychniny.

Niewątpliwie mleczny sok z pierwszych i drugich nasiona są wysoce toksyczne, a miejscowi ludzie od tysięcy lat wykorzystywali je do podejmowania zatrute strzały.

Philodendron bipinnatifidum

Od czasu do czasu w gazetach błysnął raporty drzewa żołna we wnętrzu regionach Brazylii. Podczas Wojny o Chaco pomiędzy Paragwaju i Boliwii pod jakimś drzewem często trupy - ludzkie szkielety, owinięte w swoich ogromnych liściach. Blossfeld, żyjąc w Mato Grosso, specjalnie w celu zbadania te historie. Odkrył, że to był Philodendron Philodendron bipinnatifidum, który naprawdę pozostawia osiągają długość jednego metra lub więcej. Według plotek, ludzie są przyciągane do drzewa silnym smaku to tsvetkov- zapach oszołomiony ich jak narkotyk, a następnie pozostawia kopertowanie wokół ofiara straciła przytomność i ssać jej krew. Kwiaty są naprawdę pachnie bardzo dużo, ale ludzie do drzewa w słońcu przypalony Chaco pustynię, gdzie istnieją tylko ciernie, przyciągnęła mu cień i słodkim miąższu, jadalne, i jak to korzyści związane Monstera (Monstera deliciosa). Jednak żadne kwiaty, owoce bez żadnych zatruć lub substancji narkotycznych. Zwłoki takie same pod należał do rannych i umierających z pragnienia ludzi, którzy szukali schronienia w cieniu drzewa. Liście, zawsze płynie do ziemi, naprawdę zamknięte na nich, ale nie w celu ssać ich krew. Według Blossfelda, ta legenda jest wciąż obecna w Brazylii - jest zbyt ekscytujące gazet tak prosta, że ​​został porzucony