Dziki ogród William Robinson

Pewnego mroźnego chłodna noc listopada w 1861 dwadzieścia dwa irlandzkiego ogrodnika ogrodu botanicznego Ballikilkavan otworzył wszystkie okna w szklarni, gdzie były przechowywane rośliny tropikalne i uciekł do Dublina, a stamtąd - w Londynie ...

W ten sposób rozpoczęła karierę William Robinson (1838/35 gg.) - założyciel nowoczesnego projektowania krajobrazu, twórca „dziki ogród” koncepcji, pomysł ożywienia pejzażystów z XVIII wieku, nauczyciele Gertrude Jekyll i autor wielu książek o ogrodnictwie, pozostaje popularny do dziś.

Po ucieczce z Irlandii (powodem tego ryzykowny akt służył jako kłótni z pracodawcą) Robinson znalazł pracę w ogrodzie Królewskiego Towarzystwa Botanicznego, który zadbał o zielnych bylin. Ale w 1866 roku wyjechał i ogrody botaniczne, rozliczane korespondent magazynu i na czarno „Gardenerz Chronicle”, prowadząc kolumnę ogrodnictwo w gazecie „the Times”. To był jako dziennikarz Robinson w 1867 roku, a zakończył się w Paryżu, gdzie Świat Targów odbyła się w czasie. Ten wyjazd okazał wcześniejsze poglądy na temat ogrodnictwa, a ostatecznie sam los Robinsona. Ale po pierwsze, należy pamiętać, że w połowie XIX wieku w Anglii były w wielkim zaszczytem egzotycznych roślin ozdobnych, takich jak palmy i rododendrony. Na dorocznej ekspozycji rośliny ciepłolubne został stworzony specjalny system uprawy sadzonka (w rzeczywistości, do tej pory nie zaszły duże zmiany), w którym rośliny przed kwitnieniem trzymano w szklarni, a następnie zasadzone w klombów. Pod koniec kwitnienia roślin, albo zniszczone, albo ponownie przeniesiono do szklarni. Same były złożone, dziwne kształty, na przykład, nakładanie serca, gwiazdki i okręgów o różnych średnicach.

W Paryżu Robinson pierwszy zobaczyłem zupełnie inne podejście do rosnących roślin. Na przykład, w Bois de Boulogne, krzewy i drzewa, w tym egzotyczne, wylądował bez widocznego celu, dowolne kompozycje grupy, jak gdyby były one uprawiane się, nie wiedząc, ogrodnik interwencji. Co widział wykonane Robinson wrażenie, że gdy wrócił do Anglii, napisał swoją pierwszą książkę „Na francuskich ogrodów”, który został następnie „parki, ogrody i bulwary Paryża.” W badaniach tych wykazano, że to praktyka sadzenia hardy roślin w ziemi jest znacznie bardziej skuteczny niż w starym systemie angielskim. Po pierwsze, jest znacznie tańsze, a po drugie znacznie zróżnicowanie składu roślin stosowanych. Paryski doświadczenie podwaliny dla myślenia o istocie ogrodniczej Robinson, którego wynik był opublikowany w 1870 jego najbardziej znanej książki - „Wild Garden”, dał imię tytułowego stylu projektowania krajobrazu.

Wideo: William Robinson: The Wild Gardener

Idealny ogród, według Robinsona, jest ukrycie ich człowieka. Rośliny sadzi się w nim, zgodnie z ich „zróżnicowany” niekończącą się i zmieniając położenie w przyrodzie.

Od klasycznego krajobrazu ogrodu XVIII wieku „dziki ogród” Robinson są mniejsze, a także obecność kwitnienia i egzotycznych roślin. Robinson powinni zorganizować mały ogród, odebrał od rodzaju gleby, wilgoć i inne czynniki, takie jak bagna, skalnych i roślin wodnych ogrodów. Te mini-ogrody przypuszczał zaaklimatyzować roślin ze wszystkich zakątków globu.

Film: Polowanie i gotowanie z Mike Robinson: Jak przygotować dzikiego Red Grouse

Robinson wyróżnić trzy grupy rośliny odporne na zimno. Po pierwsze, jest to popularny „staromodny”, czyli tradycyjne angielskie kwiaty. Mówimy o roślinach, takich jak bratki, nagietek, naparstnicy, gołębi, dzika róża i inne.

Po drugie, Robinson proponuje się stosowanie w ogrodach, lokalnych dzikich kwiatów i ziół. W pierwszej edycji „Dzikiego Garden” został uwzględniony szef „Garden of England roślin dziko”, gdzie zaleca się stworzenie „mały i uroczy ogród”, który wzrósł do „... piękne kwiaty dziko nad różnymi obszarami na Wyspach Brytyjskich”.

I wreszcie trzecia grupa - egzotyczne rośliny, które z powodzeniem zaaklimatyzować i są teraz w stanie dać ogrodzie zaś szczególny efekt dekoracyjny.

Umieszcza się na przedmieściach sąsiadujących działek dom, dzikie ogrody służył jako płynne przejście z ogród ozdobny - z trawników i klombów - do lasu. Rośliny z różnych kolorowych kwiatów i liści zostały posadzone w nich tak, aby umożliwić „każdy rodzaj ... pokazać się w czasie jego największego rozkwitu”, a potem ustąpić miejsca innym. Uschnięte rośliny nie są cięte lub zniszczone, jak to było w praktyce wcześniej w ogrodach, a wręcz przeciwnie, są starannie konserwowane.

Własne pomysły Robinson był w stanie zrealizować w takich ogrodach jak Killerton, Nimans, Shrablend, ale jego prawdziwe arcydzieło było Greyvtey własnej nieruchomości w Sussex, który kupił w 1884 roku i gdzie mieszkał aż do śmierci.

Tu, wokół starego domu, zbudowany w 1598, Robinson złamał „dziki ogród”, który twierdził, podziwiany i wszystkich europejskich projektantów ogrodów czasu. To ogrodnik umieścić wszystkie swoje siły i duszę. Robinson nigdy się nie ożenił i ogród Greyvtey było jego dziecko, jego duma, jego wylot. Nawet wtedy, gdy Robinson już ponad dziewięćdziesięciu i miał trudności z chodzeniem, wciąż znajdował siłę do prowadzenia wózka w ogrodzie, rzucając cebulki i nasiona z małą kieszonką leżącego na kolanach.

Właściwie to „dziki ogród” zajmuje część wschodnią Greyvtey. On wydaje się być fantastyczny las, pełen najpiękniejszych drzew, krzewów i kwiatów, wśród których dziwacznie skręcone ścieżki. Nic tu nie przypomina pracę rąk ludzkich, ale w rzeczywistości każda lokalizacja roślina nie jest wybrany przez przypadek, ale ze względu na jego pochodzenie i właściwości. Oriental Garden łączy się z domu trawnik, pełen dzikich kwiatów i ziół.

Do prowadzącej przez gąszcz azalii schodach wspinamy się z domu na długi Lawn, powyżej którego jest szary ogród. Stąd, z najwyższego punktu, wychodzi z domu i umieszczone w swoich zachodnich i północnych elewacjach regularnych ogrodów. Za nimi rozciągał się przestronna łąka, jezioro i wieś. Aby otwarciu krajobraz piękniejszy, Robinson nawet zbudowany po przeciwnej stronie jeziora stodoła, który nigdy nie był używany zgodnie z jego przeznaczeniem, służył jako tło. Na zachodzie górujący Długi Lawn sadzone Robinson korsykański sosny.

Jednak Robinson osiągnęła pewien formalizm w elementach Greyvtey: dom jest połączony z otaczającą naturą „dzikiego” przez dwóch regularnych ogrodów. Większy z nich, znajduje się w fasadzie zachodniej, składa się z czterdziestu sześciu prostokątnych klombów, na których rosły róże i powojniki, a poniżej nich rośliny trawiaste dywan. W środku były ustawione otoczone hybrydowych herbacianych róż i skalnica zegar słoneczny. Obecnie plan tej części ogrodu jest znacznie uproszczone, a róża i Clematis Zastępuje konwencjonalne trawnik.

W roku 1898, Robinson złamał w południowej Greyvtey otoczony wysokim murem ogrodzie owalny. Ten niezwykły kształt dobrano tak, aby ich w celu uniknięcia znienawidzonych proste linie. Dzisiaj jest uprawiana czterdzieści rodzajów warzyw, trzynaście rodzajów owoców, dwadzieścia pięć i trzydzieści gatunków ziół -. Dzięki Robinson opracował kompleksowy system nawadniania wody na terenie ogrodu pochodzi z podziemnego jeziora.

W Greyvtey pracował piętnaście ogrodników, szef wśród nich Ernest Markham, był utalentowany hodowca. Jego ulubiona roślina - Powojnik, i to jest w Greyvtey były hodowane odmiany jak kwitnąca wiosna Clematis krupnolepestny (Clematis macropetala) „Markham Pink” i zastąpienie go później na szeroką odmian mieszańcowych „Ernest Markham” i „Miriam Markham”, aw lecie - zachwycająca odmiana powojnika „Gravetye Beauty”. Ponadto tutaj Markham pracował rozwijać roku Leucojum (śnieżyca letnia) 'Gravetye Giant', Himalayan Geranium (Geranium himalayense) 'Gravetye' i zawilec gajowy (Anemone nemorosa) 'Robinsoniana'.

W Greyvtey każda roślina jest związana z jego sąsiadów, w przeciwieństwie do tego, w harmonii z nimi lub podkreślając ich funkcje. Jest to najbardziej widoczne w późnym latem i wczesną jesienią, kiedy ogród wchodzi w czasach swojej świetności, która Robinson nazwał „tylko czas, że możemy żyć wśród kwiatów”. Ale nie mniej piękne Greyvtey i wiosną, gdy trawnik pokryty jasnych kolorach bulwiaste rośliny. Przebiśniegi, krokusy Scylla i zastąpione zawilce, żonkile i Squill.

Dziś Greyvtey właściciele stanie utrzymać duży ogród, w którym tak wiele rzadkich roślin i wymagają szczególnej opieki. Zamiast dbać o ogród z William Robinson piętnastu ogrodników dziś zatrudnia tylko cztery. Wiele roślin zniknęły niektóre są chore, a bagno położony w pobliżu jeziora było naprawdę „dzikiego”. Greyvtey ale nadal jest zaskakująco piękne i niepowtarzalne ogrody, i że otworzyła nowy rozdział w historii projektowania krajobrazu.