Ogród zimowy

Trudno wymienić dokładną okres powstania i Konstrukcja szklarni i oranżerii. Wiadomym jest, że w starożytnym Rzymie, domy zdobiły atria kwitnienia roślin w wiszących doniczkach i do uprawy warzyw i roślin egzotycznych Rzymianie zbudowanych szklarniach pokryte miki i ogrzewanych zimą, ciepłe próchnicy. Nie można było otworzyć warunków glebowych w północnych krajów kontynentu europejskiego hodowli roślin ciepłolubne. I już na początku XVII wieku w angielskich dworów i osiedli zaczęły pojawiać się pierwsze prototypy szklarni i ogrodów zimowych - pokoje szklanych przystosowanych do uprawy roślin cytrusowych i utrzymywanie zwierząt przywiezionych z cieplejszych stref klimatycznych.

Hodowla egzotycznych roślin wymagają specjalnych systemów grzewczych się powszechne pod koniec XVII wieku w Europie. Jednym z takich systemów był kominy spiralne wbudowane w ścianę. Prostszym sposobem ogrzewania szklarni lub oranżerii miała obecność w pomieszczeniu duże otwory stropowe, do którego pasuje gorący węgiel.

Szklarnie systemu ogrzewania wody oraz szklarnie Po raz pierwszy został opracowany i wdrożony na początku XIX wieku w Holandii. A w 1802 roku w Anglii szklarni ogrzewania powietrza został użyty po raz pierwszy - kora. Ustanowione w długim korycie, to na gnijących ogrzewa i nawilża powietrze w szklarniach przeznaczonych do uprawy storczyków i innych roślin tropikalnych.

W przyszłości, wiele z tych systemów zostały ulepszone i dostosowane do uprawy ciepłolubnych roślin w domu.

szklany dach, aby uchwycić promienie słoneczne pojawiły się w Anglii w 1717 roku i ostatecznie zamienił się takich struktur jak „kryształu” Paxton Pałac, zbudowany w 1801 roku.

Warto zauważyć, że ogrody zimowe i szklarnie rozprzestrzeniły się nie tylko w Europie Zachodniej, ale także w Rosji. Już w XVIII wieku mnisi z Solovetsky Świętego Przemienienia Valaam i innych północnych klasztorach hodowane w ogrzewanych szklarniach kamienia i egzotycznych roślin, pomimo surowego klimatu i krótkiego roku świetlnego. Wystarczy znane szklarnie z ogrodów zimowych w rosyjskiej Kuskovo, Porechie, Pawłowska, Arhangelskoe et al.

W XIX wieku zaczęła się rozwijać produkcję konstrukcji metalowych, rozwija się ekonomicznie korzystne warunki dla możliwości przemysłowych dla szkła float w wystarczającej ilości. Czynniki te doprowadziły do ​​pojawienia się nowych trendów w architekturze, gdzie główne elementy metalowe ze stali i szkła jako główny murowe materiału, co było ważnym krokiem w rozwoju ogrodów zimowych.

W miastach europejskich istnieją fragmenty ze szklanym dachem - duże sklepy i centra handlowe z sklepów, biur i terenów rekreacyjnych, w tym ogrody zimowe i grządek. Zbudowanych szklarniach ogrodów botanicznych z dużymi, galerii multi-szklanych do subtropikalnych i tropikalnych roślin.

Przykłady budowy takich fragmentów można znaleźć tutaj. Ten sklep GUM na Placu Czerwonym, zbudowany pod koniec XIX wieku i Pasaż Pietrowski Pietrowka, zbudowany w 1906 roku, zaprojektowany przez architekta B.V.Freydenberga. Profile dla przezroczystych szklanych dachów zostały dokonane znany inżynier VG Shukhov.

Jednak zaletą nowej architektury nie tylko wprowadzenie szkła i metalu w naszym codziennym życiu, ale także połączenie z ogrodem zimowym z wewnętrznej przestrzeni i uzyskania jednolitej przestrzeni organiczny, który został użyty po raz pierwszy w Skandynawii. Takie stowarzyszenie wewnętrzne otoczenie domu i ogrodu zimowego została wykorzystana głównie w projektowaniu domów jednorodzinnych, ale w końcu XIX w oranżerii znalazły swoje miejsce w wielopiętrowych domach mieszkalnych i budynkach użyteczności publicznej.

Rebirth ogrody zimowe zyskały w latach 80-tych XX wieku. Szybko zyskał popularność na Zachodzie, a obecnie w wielu krajach Europy, Ameryki i Kanady ogrody zimowe są szeroko stosowane w budowie konstrukcji budynków o innym przeznaczeniu funkcjonalnym: mieszkalnych, publicznych, prywatnych, przemysłowych i innych.