O przeszłości ocieplenie Grenlandii mówi pyłek

pyłek niesiony przez wiatr i przepływ rzeka spada w obszarach przybrzeżnych oceanu, gdzie jest przechowywany w osadach. Analiza słupa gleby pobranej w północnej części Oceanu Atlantyckiego, w południowo-zachodniej Grenlandii, wykazały, że w ciągu ostatnich milionów lat, ilość pyłku i jego skład zmienia się w zależności od stanu klimatu. Minimalna ilość pyłku wykryto w tych warstw, które odpowiadają zlodowacenia oraz maksymalną - w jakie tworzą się w stosunkowo ciepłym interglacjałów. Badając skład pyłku wykazały, że przynajmniej podczas silnego ocieplenia, które miało miejsce około 400.000 lata temu, źródłem pyłku były drzewa, które rosły w tym czasie w południowej części Grenlandii.
Ostatnio często piszą o tym, że pokrywa lodowa Grenlandii topnieje, a przepływ meltwater do oceanu przyczynia się do jej poziomu. Znacznie mniej wiadomo na temat stanu lodowców Grenlandii w przeszłości, choć jest to oczywiście zmienić po globalnych zmian klimatycznych, na przemian chłodzenia i ocieplenia.
Kanadyjscy naukowcy Anna Devernal (Anne De wiosennej) i Claude (Claude Hillaire-Marcel) Hilaire-Marcel z Centrum Badań nad geochemii i Geodynamiki na University of Quebec (Montreal) próbowali zrekonstruować zlodowacenia Grenlandii przez poszlak, analiza ilości i składu pyłków i zarodników upadku do oceanu z gruntu i gromadzą się w osadach. Jeżeli międzylodowcowy okres w południowej Grenlandii lasach iglastych rośnie ilość pyłku w poszczególnych warstwach osadu był znacznie zwiększony.
Głównym materiałem zostało uzyskane od liczby stacji głębinowych 646, znajduje się w północnej części Oceanu Atlantyckiego, na południowy zachód od południowego krańca Grenlandii. Przeanalizowaliśmy top 76 metrów depozytów, która odpowiada za milion lat od teraz. O występujących w tym czasie dużych chłodzenia i ocieplenia został oceniony przez względną obfitością 18O izotopów ciężkich tlenu w muszlach Neogloboquadrina pachydermia - najbardziej licznych gatunków otwornic (Shell prosteyshih- Zobacz również otwornic.) Północnoatlantyckiego.

Metoda ta opiera się na fakcie, że gdy zlodowacenia w wodzie morskiej zwiększa stężenie cząsteczek zawierających ciężkie tlenu izotopów 18O, znajduje odbicie w skład izotopowy tlenu w postaci kalcyt, z których ich powłoki foraminifery. Morskie 18O Wzbogacenie izotopowe jest ze względu na fakt, że odparowanie wody z powierzchni unoszona przez wiatr na ziemi (co mieści się w postaci wytrącania) nie jest zwracane do spływania, jeśli Uznano lodowiec. Ponieważ cząsteczki wody z ciężkiego izotopu 18O przekształcony pary trudniejsze niż zwykłych cząsteczek z lekkiego izotopu 16O, treść jest zwiększona w cząsteczkach oceanu z 18O. Kiedy ocieplenie klimatu i topnienie lodowców wody zawierającej głównie 16o, wraca do oceanu.
Ostatnio często piszą o tym, że pokrywa lodowa Grenlandii topnieje, a przepływ meltwater do oceanu przyczynia się do jej poziomu. Znacznie mniej wiadomo na temat stanu lodowców Grenlandii w przeszłości, choć jest to oczywiście zmienić po globalnych zmian klimatycznych, na przemian chłodzenia i ocieplenia.
Kanadyjscy naukowcy Anna Devernal (Anne De wiosennej) i Claude (Claude Hillaire-Marcel) Hilaire-Marcel z Centrum Badań nad geochemii i Geodynamiki na University of Quebec (Montreal) próbowali zrekonstruować zlodowacenia Grenlandii przez poszlak, analiza ilości i składu pyłków i zarodników upadku do oceanu z gruntu i gromadzą się w osadach. Jeżeli międzylodowcowy okres w południowej Grenlandii lasach iglastych rośnie ilość pyłku w poszczególnych warstwach osadu był znacznie zwiększony.
Głównym materiałem zostało uzyskane od liczby stacji głębinowych 646, znajduje się w północnej części Oceanu Atlantyckiego, na południowy zachód od południowego krańca Grenlandii. Przeanalizowaliśmy top 76 metrów depozytów, która odpowiada za milion lat od teraz. O występujących w tym czasie dużych chłodzenia i ocieplenia został oceniony przez względną obfitością 18O izotopów ciężkich tlenu w muszlach Neogloboquadrina pachydermia - najbardziej licznych gatunków otwornic (Shell prosteyshih- Zobacz również otwornic.) Północnoatlantyckiego.

Metoda ta opiera się na fakcie, że gdy zlodowacenia w wodzie morskiej zwiększa stężenie cząsteczek zawierających ciężkie tlenu izotopów 18O, znajduje odbicie w skład izotopowy tlenu w postaci kalcyt, z których ich powłoki foraminifery. Morskie 18O Wzbogacenie izotopowe jest ze względu na fakt, że odparowanie wody z powierzchni unoszona przez wiatr na ziemi (co mieści się w postaci wytrącania) nie jest zwracane do spływania, jeśli Uznano lodowiec. Ponieważ cząsteczki wody z ciężkiego izotopu 18O przekształcony pary trudniejsze niż zwykłych cząsteczek z lekkiego izotopu 16O, treść jest zwiększona w cząsteczkach oceanu z 18O. Kiedy ocieplenie klimatu i topnienie lodowców wody zawierającej głównie 16o, wraca do oceanu.