Style bonsai

Klasyczne style bonsai powstały według tradycji japońskiej od wieków, kierujemy się wyglądem naturalnie rosnących drzew w przyrodzie.

Drzewo może wahać się od wpływów środowiska. Często w niekorzystnych warunkach klimatycznych, drzewa silnie zmodyfikowane istnieją formy karłowate, często prawie przypominające ich wysokie odpowiedniki. Weźmy, na przykład, kosodrzewiny (Pinus mugo).

Przy dużych wysokościach (kamienną gleby stałych wiatrów krótkim okresie letnim, niska temperatura w zimie), pnie drzew powstają silnoizognutye łagodne, jeśli zwykły rośnie jak typowy drzewa dobrze określonej pionowym wale i owalne korony.

Lub zwykle w brzozę rozprzestrzeniania strefy leśnej z wiszącym korony zupełnie inny od brzozy, uprawianych pod tundry, gdzie tworzy niewielki wzrost krzew z silnoizognutymi, przyciśniętym do ziemi pni. I takie przykłady w przyrodzie bardzo dużo.

Albo inny przykład, który jesteśmy w stanie obserwować: pojedyncze drzewa rosnące na skraju lasu, posiada szeroką koronę, krótszy niż w podobnych drzew rosnących w lasach.

Co to jest bonsai? Jest to sztuczny sposób uprawy miniaturowych drzewek. Pojawienie się różnych stylów opartych na obserwacji natury, a wszelkie odchylenia od niej, bez względu na to, jak cenne mogą być ogrodnictwo, mocno oddzielone od tradycyjnej definicji bonsai.

Najważniejsze w sztuce bonsai wydaje się zachować relacje między uprawianych drzew w stylu bonsai i dzikich roślin. Na przykład, nie jest w naturze konkretnym przypadku, należy do gatunku, który rośnie w bagiennego, podatny grunt. Dlatego też, nawet nie trzeba, aby rozpocząć swoją formację w stylu „korzenie na skale”, ponieważ w naturze takiej sytuacji nie jest zrównoważony.

Bonsai mogą być klasyfikowane na podstawie pewnych cech każdej próbki, jest bezpośrednio zależne od tego, jak to był uprawiany. Klasyfikacja surowe bonsai nie istnieją, mogą być klasyfikowane w zależności od kształtu, położenia korony, rodzaju i ilości pnie, gałęzie, postaci wzrostu lub kompozycji.

Klasyfikacja rozmiar bonsai

Jeżeli weźmiemy pod uwagę jako podstawa do klasyfikacji wysokość bagażnika, wszystkie bonsai można podzielić na trzy podstawowe grupy: małe, średnie i duże. Wysokość mierzy bonsai, nie biorąc pod uwagę wysokość pojemnika sadzenia, bierze się pod uwagę tylko wysokość rośliny, od góry do dołu.

• Małe bonsai „Shokkin» (shokkin), grupa ta zawiera bardzo małe rośliny o wysokości od 8 do 15 cm;

Środkowa grupa bonsai jest podzielona na dwie podgrupy:

• „Komon» (Komono) z roślin o wysokości od 15 do 30 cm;
• „Jumong» (Chumono) rośliny o wysokości od 30 do 60 centymetrów.

środkowa grupa bonsai - najczęściej.

Trzecia grupa obejmuje dużą bonsai:

• «Omonia» (Omono), wysokość rośliny około 1 metr.
• Bonsai powyżej 120 cm - plac bonsai.

Trzecia grupa bonsai wyglądało majestatyczny. Ale oni zajmują znacznie więcej miejsca niż średniej bonsai. Dlatego są one często uprawiane w ogrodzie. Aby utrzymać formę potrzebują świeżego powietrza, a oni wtopić się w ogrodzie.

Klasyfikacja bonsai liczby baryłek

Bardziej powszechne bonsai - drzewa wyrastające z pnia jednego korzenia. Opierając się na nich, wiele odmian uprawianych style bonsai.

Istnieje Multi lufą bonsai jako jeden z systemu korzeniowego wyrasta kilka pni.

Tam style, gdy kilka pojemników są posadzone drzewa jednego lub więcej gatunków poszczególnych systemów korzeniowych tworzących małym zagajniku drzew. W tego rodzaju bonsai ilości bagażu musi być dziwne, z wyjątkiem stylów „Porachunki”.

styl wielordzeniowych „krzak” (kabudati)

Wiele pni (nieparzysta), wyrastające z tego samego korzenia w formie krzewu. Wszystkie pnie są różne wysokości i grubości: z najmniejszymi pnie są cieńsze, mieć większe - silniejsze i grubsze. Gałęzie drzew tworzą jedną koronę.

Styl „Składany muszli ostryg” (Karabük)

Z tego samego korzenia wyrasta kilka pni (nieparzysta), które przypominają fałdy muszli ostryg.

Styl „Skręcanie pnie” (netsunagari)

Z jednej bazy rośnie nieco nieregularne, wijące pnie z izvilisvymi korzeni.

Styl „grupa trzech pni” (Sambong-OSE)

Kompozycja składa się z trzech niezależnych bagażniku.

"Grupa pięciu pniach" Style (gohon-OSE)

Kompozycja składa się z pięciu oddzielnych pni. Wraz ze wzrostem liczby baryłek (zawsze nieparzysta), styl zostanie zmieniona.

Styl "multi-wynikała drzewo" (Tsuki-OSE)

Kilka pni wyrastające z tego samego korzenia.

Styl "zagajnik" (yamaori)

Kilka różnych wysokości łodyg (zwykle dziewięć) są sadzone w pobliżu. Skład łączny naturalny wygląd gaje załączeniu.

styl Forest (OSE-ue)

Styl, naśladując miniaturowy las. Drzewa (nieparzysta) powinny być różne wysokości. Najważniejsze jest to najwyższy drzewo zasadzone w przód. Po obu stronach i za nim sadzi dwóch innych wysokich drzew.

Aby wzmocnić efekt tylnych drzew z grubą i gęstą roślinność jest bardzo gęsto obsadzone, w przedniej części pnia drzewa pozostaje otwarta. Nierównomierny topografii powierzchni, kamienie i dodatkowo podsazhennye niewymiarowe roślin zielnych uzyskania jednorodnej kompozycji.

Klasyfikacja styl bonsai

Niezależnie od liczby i wielkości pni bonsai są hodowane przy użyciu tych samych technik lub norm, które prezentują oryginalne rozwiązania, które określają wyglądu każdego przypadku.

Stąd różnica style bonsai. Przy ustalaniu lokalizacji stylu bagażnika jest najczęściej brane pod uwagę i oddziałów, choć czasem zwracał uwagę na kształt korzeni.

Style bonsai różnią pochylenia tułowia, oddziały lokalizacji i korzeni, rozmieszczenie kilku drzew w pojedynczych egzemplarzach miski.

Główne style bonsai to „klasyczny”, „pionowy nachylony drzewo” i „kaskadę”. Inne są ich pochodnymi, które różnią się tylko technik stosowanych złożoność i liczbę kopii hodowania pojedynczej miski.

Klasyczny styl w pozycji pionowej (tokkan)

Klasyczny pionowo lub pionowo styl bonsai powtarza styl pojedynczej pionowej drzewo z silnymi, równomiernie rozmieszczonych oddziałów na boki i do tyłu.

Pień drzewa jest idealnie proste, równomiernie zwężający się ku górze. Gałęzie lekko opadające, rosną poziomo. Najniższa gałąź - najmocniejszy, następny oddział ku końcowi powinni stopniowo stają się cieńsze. Ten styl jest odpowiedni dla wszystkich ras drzew.

Niewłaściwy styl pionowo (moogi, Tatikios)

Styl klasyczny, jak i pionowo, jedna charakteryzuje wyprostowanej łodydze, ale mając trochę źle, być może, lekko zakrzywiona. Gałęzie wyrastające z pnia zakrętach i zakrzywione. Ten styl jest typowe dla różnych rodzajów roślin iglastych, na przykład, cyprys, Chamaecyparis.

Styl „drzewo, wygięte przez wiatr” (fukinagasi)

Ten styl jest pień drzewa z faliście nachylona pod kątem w stosunku do pionu. Gałęzie rosną tylko w jednym kierunku równoległym do podłoża z jednej strony bębna w kierunku zamierzonego kierunku wiatru.

Styl "Bent Tree" (nedzikan)

Znamienny silnoizognutym w dnie beczki. Kręte oddziałów macierzystych powtórzono zakrętów.

Styl "drewno break" (sabamiki)

Głównym tułowia jest podzielony na dwie części, głęboki otwartą raną bez kory.

Metloobrazny stylu bonsai (hokidasi)

Styl jest uważany za klasyczny, w którym obserwować podstawową zasadę - absolutnie prawy wspornik kufer z koroną w kształcie wachlarza, parasol lub miotłą. Gałęzie są zgrupowane w górnej części tułowia i rozwijać się we wszystkich kierunkach.

Styl tworzą ostry wierzchołkową ucieczkę do 1/3 całkowitej wysokości pnia. Od spania bor nerki zaczynają rosnąć pędy boczne. W przyszłości te pędy przyciąć również, że w końcu i tworzy kształt metloobraznuyu korony. Ten styl jest odpowiedni drzew liściastych z szerokim, rozprzestrzeniania korony.

„Pochylone drzewo”, czy styl ukośny (shakai)

Drzewa rosnące w ukośnym stylu, są lekko przechylone w dowolnym kierunku lufy. Gałęzie są ułożone w sposób uporządkowany, ale ich wzrost nie jest bardzo jednorodna.

Kursywa styl bonsai jest utworzona podobnie do klasycznego stylu pionowej. Drewna wykonane w stylu ukośnego, symbolizuje opór wiatru.

"Opony-twins", czy styl Double Barrel (sok)

Dwa drzewa wyrastają z tego samego korzenia. Jeden z nich musi być duży i silny, a druga - małe i delikatne. Oddziały, które odchylają się poziomo, tworzą wspólny koronę. Ten styl jest również nazywany „Ojciec i syn” lub „bliźniaki”.

Style "Porachunki" (Shoji)

Dwa rośnie w pobliżu, ale różnej wielkości i grubości raznokorennyh beczki stworzyć bardzo atrakcyjną kompozycję.

styl Plotoobrazny (ikada)

Styl charakteryzuje się tym, że naśladuje pozycję drzewa, spadł do bagna. Jej dolne gałęzie są złamane, pierwsza część tułowia, a następnie cały tułów zanurzone w grząskim gruncie, nepotoplennye gałęzie zaczynają rosnąć w górę, stając się oddzielne, różne wielkości drzewa, rosnące na „tratwę”. Z biegiem czasu, stare gnije bagażnik i młode drzewa tworzą własne korzenie i koronę.

Polukaskadny styl (Khan Bandar Kangan)

Film: style Bonsai

Styl imituje drewno, które jest tak, że wisi nad urwiskiem lub skały. Charakterystyczną cechą tego stylu - końcówka lufy osiągnęła środek zbiornika. Polukaskadny bonsai są uprawiane w pojemnikach wysokich podkreślić zjawisko naturalne.

Kaskadowe arkusze stylów (Bandar Kangan)

naśladuje styl drzew górskie, wypływających z klifami. Charakterystyczną cechą tego stylu - pnia drzewa, stromo nachylone w stosunku do głębokiego pojemnika z potężnym, odmiennych korzeni. końcówki lufy można zejść poniżej dolnej krawędzi pojemnika.

Elita, czy styl literacki (budzingi)

Wyrafinowany styl, jeden z najstarszych, charakteryzuje się smukłą i długie, często misternie zakrzywionej bagażniku, którego kształt przypomina kaligraficzne znak. Z kilku oddziałów i kilka liści umieszczone są w górnej jednej trzeciej beczki. Crohna może być właściwym kształcie i rozgałęzione a szerokość niż wysokość. Takie bonsai posadzone w bardzo małej misce i jasne.

Styl „uderzył piorun” (sarimiki)

Ten styl odzwierciedla najbardziej autentyczną zjawisko naturalne. Określony przez złamaną baryłkę, który pozostał przy życiu tylko kilka oddziałów na samym szczycie.

Style "gołe korzenie" (Niagara)

Styl powtarza to naturalne zjawisko jak erozja gleby. Gleba lub piasek przemywa korzenie są odsłonięte i ostatecznie rośnie kory.

Styl „korzenie na skale” (sokidzodzu)

Proces erozji gleby na skale, gdy głazy wystające z ziemi, zmuszając drzew rosnących na nich, aby pogłębić swoje korzenie w szczeliny i pęknięcia, aby utrzymać koronę, a nie umierać.

Komono