Brazylijska Impatiens

Wideo: 17.09.16_Riders Party "Karnawał brazylijski"

Jeżeli po przeczytaniu tytułu tego artykułu, to nie domyślić, jakie rośliny będą omawiane - nie martw się. Właśnie bohaterka mojej historii zbyt wiele nazw. Na przykład, może to być również nazywane chilijskie jaśmin i róża Boliwii i Meksyku drzewo miłości. W takich przypadkach właściwy odnosi się do ogólnie przyjętych naukową nazwę rośliny. W tym przypadku konieczne jest, aby szukać wśród roślin z kutrovyh rodziny. Okazuje się jednak, i tu pojawia się problem - nawet tych, "oficjalny" Nazwy nią tak samo jak dwa. To po prostu tak się złożyło, że pierwsze gatunki tego rodzaju znaleziono w lasach Ameryki Południowej i Środkowej zostały nazwane Dipladeniya (Dipladenia). Tłumaczone z łaciny, oznacza to - "posiadające podwójne gruczoły" (NEKTARNIKÓW). Inne gatunki znaleziono później w Argentynie, były początkowo błędnie zidentyfikowany jako nowego rodzaju i nazywane są Mandeville (Mandevilla). Ta nazwa została nadana na cześć brytyjskiego ambasadora w Argentynie, Sir Henry John Mandeville (Henry John Mandeville), spełniają swoją misję w 19 wieku. Później oboje tego typu zostały połączone w jeden, ale decyzja została podjęta na jednym tytule. Obecnie obie nazwy są równe. W uczciwości, muszę powiedzieć, że żadna z tych nazw jeszcze nie powie nic do większości naszych kwiaciarni miłośników - zbyt rzadko te rośliny znajdują się w swoich oknach.

I na próżno! Większość ekspertów, zwłaszcza lubiący pnączy, powiedział Mandeville prawie najbardziej spektakularne rośliny. I trudno nie zgodzić się z nimi. Wyobraźmy sobie kompaktowy (1,5 metra) winorośl evergreen z błyszczących jasnozielonych liściach, kwitnąca obficie przez całe lato pachnące kwiaty o średnicy 10-12 centymetrów. Farbowanie jej kwiaty różnią się w różnych gatunkach i odmianach i mogą być białe, różowe, a nawet wiśniowy. Istnieją również półpełnych odmiany. Każdy indywidualny kwiaty pozostają otwarte przez 10-12 dni. na propagacji sadzonek, Młode rośliny kwitną zwykle w pierwszym roku życia.

Wideo: Afelyandra wystający (afelandra stercząca) - zachwyci właścicieli

Co do plotek o nadmiernej moodiness te piękności, a następnie, z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że w mieszkaniu z Mandeville zajmują dużo łatwiejsze niż, na przykład, gardenia lub azaliey.

Mandeville lato bez problemu - po prostu dać im słońce okno (najlepiej wschód), mnóstwo świeżego powietrza i regularne podlewanie obfite. Jeśli pozwolą na to warunki klimatyczne, to najlepiej w tym czasie, aby umieścić je na lekko zacienionym balkonie lub prikopat razem z puli pod drzewem w ogrodzie. Ale w środku pasma do zrobienia, więc nie warto - Mandeville będzie cierpieć z powodu zbyt niskiej temperatury w nocy. W pierwszej kolejności będzie to wpływać na jego rozkwit. Na marginesie należy zauważyć, że w podwyższonych temperaturach (dni + 25 ° C wyższa) Kolor kwiatów tych roślin staje się jaśniejsza nasycony.

Mandeville w domu panuje wieczne lato, a zatem większość z nich jest w stanie rozwijać się i kwitnąć przez cały rok. Jednak, ze względu na krótszy czas trwania godzinach dziennych Wraz z nadejściem jesieni w naszych szerokościach geograficznych, Mandeville nieuchronnie zmuszony do stanu stagnacji - zawieszenia rozwoju rośliny. Oczywiście, można temu zapobiec sztucznie dosvechivaya rośliny od września do kwietnia, tworząc podwyższonej temperatury i wilgotności, ale to jest zbyt trudne dla większości fanów. Jest to o wiele łatwiejsze do celowo pomaga roślinie całkowicie zatrzymać jego wzrost. W tym celu, przede wszystkim zrobić, ponieważ do końca sierpnia, stopniowo ograniczyć podlewanie. W lecie podlewania powinna być natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów górnej warstwy gleby wysycha w garnku, a następnie spadek terenu dać wyschnąć dalej i dalej. Wraz z nadejściem zimy, woda Mandeville dają jedynie 3-4 dni po zakończeniu suszenia ziemnych śpiączki. Rośliny umieszcza się w miejscu, w którym temperatura nie przekroczyła + 15 ° C Ale temperatura w żadnym przypadku nie powinna być niższa od + 12 ° C Szczególnie niebezpieczne przechłodzenia ziemnych śpiączkę, na przykład, z chłodnym powietrzem stykającym się z naczynia przez otwór w ramie okiennej. Pot of Mandeville w zimie najlepiej jest wstawić odpowiednie wielkości drewniany i lepsze pole piany.

Dla udanego zimowania to jest bardzo ważne, aby nie zapomnieć koniec października lub na początku listopada, aby pędy głębokie cięcia. Nierozgałęzione pędy młode rośliny są cięte, odchodząc od szyi korzeniowej w odległości około 1/3 ich całkowitej długości, tj cięcia około 70% do ucieczki. Z rozgałęzione pędy zrobić to samo, ale w tym przypadku nie jest to liczba od szyi korzeniowej i widelca w bagażniku. Ta, na pierwszy rzut oka nadmiernie surowe traktowanie roślina jest w pełni uzasadnione. Przede wszystkim przepraszam za cięcia łodyg nie warto, bo Mandeville kwitną tylko na młodych pędach. Po drugie, overwintered w takiej instalacji nie cierpi z powodu nadmiernego wysuszenia powietrzem w mieszkaniu, ale z pojawieniem formie sprężyny kilku nowych pędów.

Wideo: aksamit petunia

Rada: zakup raz trzech młodych przykład Mandeville około 30 centymetrów wysokości. Upuść razem we wspólnej puli o średnicy od około 30 ° C i o wysokości co najmniej 15 cm. Na przykład jednym z takich dopasowanie jest dostatecznie wysoki, a średnica puli 15-18 centymetrów. Zrozumiałe jest, że w dolnej części powinny być bez przeszkód przepływu otworu nadmiaru wody i warstwa drenażowa wylewa się na co najmniej jednej trzeciej wysokości puli. W ramach przygotowań do lądowania musi przygotować wcześniej pewne wsparcie dla aspirujących się elastyczne Mandeville pędów. Wszystko próbuje rozwijać tę roślinę jako pełzanie lub, co gorsza zwisające skazane na niepowodzenie. Młode pędy są tylko trwale zahamowany, a następnie, w najlepszym przypadku, budzą pąki boczne oraz nowe pędy ponownie spróbować dorosnąć. Wsparcie forma i materiał użyty do jego produkcji, w zasadzie nie ma znaczenia. Co ważniejsze, w celu wspierania wysokość wynosiła co najmniej 1,5 razy wysokość roślin posadzonych, a ona zabezpieczona w puli.

Mandeville wolą żyznej gleby, ale prawdopodobnie podczas hodowli w rosnącej wartości ograniczoną objętość puli są właściwości fizyczne mieszanki przygotowanej sadzenia. Ponieważ sezon wegetacyjny wody Mandeville podane bardzo często, gleba musi być w stanie szybko przekazać je przez siebie, bez utrudniania dostępu powietrza do korzeni. W tym celu, po czym powinna być dość duża ilość piasku. Ponadto, piasek powinien być gruba. Drobne cząstki są usuwane z wstępnym przesiewania przez odpowiednie sita. Jeśli jest to możliwe, to jest o ćwierć wymaganą ilość piasku może być zastąpiony przez cegły drobin o wielkości cząstek 3-5 mm. Czerwona cegła jest w stanie zachować znaczną ilość wody, która będzie okazją do dokonywania podlewania rzadziej, co poprawia bilans wody i powietrza w glebie.

Jak większość roślin z lasów deszczowych Mandeville raczej preferują kwaśną glebę. Aby to zapewnić, torf musi być obecny w mieszaninie lądowania. Na podstawie powyższego, w odniesieniu do uprawy tych roślin mogą być zalecane do mieszaniny w przybliżeniu równych części dobrej ziemi cieplarnianego, na przykład, z ogórków starego kompostu, torfu i piasku. Mandeville rzadko wpływa szkodniki liści, ale cierpią z powodu pasożytów root - nicienie i Wełnowce. W związku z tym przygotowano mieszaninę gleby jest konieczne do sterylizacji na parze.

Niebagatelne znaczenie ma jakość wody do nawadniania. Powinna ona zawierać minimalną możliwą ilość wapna. Oczywiście, najlepiej może to być woda deszczowa, ale w dużym mieście, to zawsze jest bardzo brudny rozwiązanie w miejskim smogu. Większość rzeczywistym - woda kranową, ale przed i wrzącą wodę i pozwalając na wytrącenie się osadu. Nie boli i zakwaszanie takiej wody. Może to być dowolne nieorganiczne lub organiczne kwasy, z wyjątkiem chlorowodorowego. W domu, dostępnym jedynie octowy i kwas cytrynowy. Podczas korzystania z nich niezbędnego stopnia zakwaszenia jest łatwa do określenia smaku - język powinien czuć lekką kwasowość. Nie zapomnij, że jeśli używasz ocet wodą przed użyciem należy stanąć w otwartej patelni przez około trzy dni przed zniknięciem charakterystycznego zapachu.