Goździk w historii Anglii, Belgii i Niemiec, goździki roli w historii Europy w swoim ogrodzie

królewski kwiat

Anglia dowiedział goździki dopiero w XVI wieku, ale od pierwszych dni jego wygląd Tam, stało się jednym z ulubionych kwiatów królowej Elżbiety i całej angielskiej arystokracji. Goździk w Anglii Posadzili wszędzie, a królowa Elżbieta nie zostawił z kwiatem i pojawił się z nim wszędzie, zarówno w konwencjonalnych oraz w uroczystości, a za nią, oczywiście, powtarzane i jej cały sąd. Na kwiaty dano wtedy dużo pieniędzy i księżna Devonshire, który chciał ozdobić twojej głowie wieniec z tych kolorów w jednym z wakacji, zamieszczonych na dzisiejsze standardy bardzo dużą sumę za taką dekoracji.

pierwszy goździk To zostało przywiezione do Anglii z Polski w 1957 roku. Pierwszy zacząłem hodować ten kwiat ogrodnik Gerard sądu. słynny Szpilki hodowlane podczas Parkinson hodowca dzieli je na podwójne i proste. Było to szczególnie dobry gatunek "słodki William", Nazwany na cześć legendarnego Williama Szekspira, który w swojej pracy "Zimowa opowieść" Mówi z ćwiekami "Urocze kwiaty latem - to Terry goździk i kolorowe ząbek", również o goździk w swoich pismach często wspominać i chwalić go, a tak znanych angielskich poetów jak Chaucer, Milton, Spenser.

Ludzie kwiat

W przeciwieństwie do Anglii i Francji, gdzie goździk To było w zasadzie kwiat szlachty i klas wyższych, w Belgii stać się ulubionym biednych i zwykłych ludzi. tutaj goździk Zrobiłem to, co mogą zrobić, ani władze, ani kazania, ani rozrywek - przestać pić i rozpustę szerzący się w środowisku pracy. Pracownicy kopalń poświęcony pielęgnacji tego kwiatu jej krótkie przerwy. Wychodząc z mroku lochów, szczęśliwie spojrzał na kwiat, darivshy nich radość w ciężkiej pracy. W dążeniu do prześcigają się w piękno, wielkość i jakość kwiatów, wśród nich nie było nawet pewien rodzaj konkurencji, która wypełnia ich życie sensem, radości i kolorów.

goździk Zyskał bardzo rozpowszechniony w Belgii, a stała się prawdziwie narodowy kwiat. W najbardziej odległych wioskach belgijskiej na oknach biednych domów i chat były goździki takie niesamowite kształty i odmiany, których nie można znaleźć w modelu ogrodów. Pomimo faktu, że właściciele tych domów nie mają nawet możliwość zakupu tych doniczkach roślin i są one często tylko odłamki, są pięknie kwitnących.

goździk Tutaj był symbolem komfortu i domu, miłości rodzicielskiej i opieki. Młodzi pracownicy, którzy trudzą się w obcym kraju, spełniające ten kwiat zawsze pamięta ojcowski dom. Na dzień błogosławieństwa matki przynosi mu Bukiet róż - jako jedyny skarb i biżuterii, że można go dat-, on z kolei stawia Bush goździk jego słaba grób - ostatni wyraz swej głębokiej synowskiej miłości. również Bukiet róż jest obecny i pierwszy, pierwszy wyraz kochać swoją młodą pracy młodej.

Na podstawie wartości tego skromny kwiat dla ludzi, można zrozumieć, dlaczego wiele z obrazów dawnych mistrzów holenderskich, mamy teraz, a następnie spotkać się z kobietami bukiet goździków w dłoniach, a na jednym ze zdjęć, aby zobaczyć katedrę Ferrara z bukietem kwiatów, a nawet świętych. goździki obraz Znaleziono wreszcie, często w słynnej koronki Brukseli, szczególnie tanie.

pamięć kwiat

w Niemczech goździk nawet Karol V został przywieziony z Tunezji, gdzie został zmuszony do odwrotu sole, mana przywrócone do tronu byłego sułtana i uwolniony 22.000 chrześcijańskich niewolników. Jako pamięć stąd porażki i rycerskich czynach swoich wojowników, goździk To był jego ulubiony kwiat, i jest nieodzownym atrybutem jego ogrodów pałacowych.

Niemieccy pracownicy są również bardzo loved ząbki. Na przykład w Turyngii na nowy piękny odmiana goździka, Pracownicy często dawał połowę swoich zarobków, a czasem - i ostatnią kozę, są często głównym żywicielem rodziny.

w Niemczech goździk To był symbol stałości i wierności, ponieważ kwiaty nawet w postaci suchej, zachowują swój kolor częściej. Jeden niemiecki dwuwiersz mówi o tym: "goździk, tracisz kolor nie przed śmiercią będzie wzburzyć",

W Wiedniu istnieje tradycja zrobić pamiątkową pochód robotników w pamięci bojowników o wolność w 1848 roku. Nieodzownym atrybutem tego działania - czerwone goździki. Procesja zwykle odbywa się co roku w marcu i zatrudnia dziesiątki tysięcy ludzi. Trasa zostanie ogłoszone kilka dni przed obchodami przez gazetach. Miasto zespołów i dotyka w taki sposób, aby dopasować się do innych grup w centralnym miejscu, gdzie istnieje bezpośredni, sześć mil w, droga na cmentarz.

W ciągu kilku godzin nadal czasami ludzi przechodzących przed grobem wzniesiono obelisk na Freedom Fighters z płonącą pochodnią. Zbliżając się do niego przedstawiciele każdej grupy leżał mój wieniec i reszty porozrzucane grób zdobi aż potem w ich dziurek czerwone goździki. Tutaj, obelisk, najbardziej znanych mówców strony wymawiane swoich przemówień.