Poziom nos powinien być sam lub kwiaty na tle smutku

Witam moja droga! Że zdecydowała się ponownie świętować. Pogoda ponura, a nawet moja babcia Anna, sąsiad z domu, dziś wzięty do karetki w bardzo złym stanie. Już 4-5 lata, spacery z psem, zawsze mówił do niej, ona zawsze siedział na krześle przed jego wejściem. Jeśli nagle szłam na nieodpowiednim czasie, martwiła się, że nie było. Gdybym nie widział w tradycyjnych godzinach gulyalnye, dusza też zmieszała. Daliśmy sobie nawzajem małe prezenty, bananów, winogron, czekolady, cukierków. I warzyw jesienią Sadowski rzuca. Dla mnie te spotkania stały się integralną częścią życia. Kiedy w 2010 roku, był hospitalizowany z powodu złamania biodra, a potem drugi skoczył o kulach po prostu w domu, ona jest bardzo zaniepokojony, że nie będzie żył aż do naszego spotkania. A dziś rano, pobiegł do sklepu - w pobliżu jego wejście stoi Ambulans. Serce mi powiedział od razu, że jest to moja Babulechka. I tak to udowodnione. Została zabrana, byłem we łzach poszedłem do sklepu i wrócił do domu od razu rzucili się do rastyuham. Zacznę coś robić, aby z nim porozmawiać. Pamiętaj, nasza rodzina motto poziom nos powinien być sam? To motto i moje rośliny - sam, bez wątpienia. A ponieważ wiele z nich aż wszyscy szli, rozmawiali ze sobą przez obwodnicy końcowego gorycz duszy stopniowo zaczął schodzić, łatwiej było oddychać, nawet uśmiech zaczyna. Niech nasza rastenki leczyć nasze choroby serca!

A teraz zaczynam trzymać swoją opinię kwiat. Chcę pokazać uprawianych roślin, które pokazały w przeszłości dzieci blogu.

To moja róża Kardelinka. I co z nim zrobić? Konieczne jest, aby wyciąć jej główkę? Szkoda jakoś, a to jest konieczne?

Więc pozostała rozciąga mimozy, które nie zakwitł ze względu na konieczność walki o przetrwanie.

A teraz to pupyshochek uformowane, bardzo podobny do zarodku. Ja nawet nie odważą się nadzieję na kontynuację cud.

Nie obwiniaj mnie, ale będę nadal wykazują którzy hit strzał i zdjęć, które można pokazać.

Wyciągnąć z maleńkim kiełków łodygi oddanej Epiphyllym. Szczerze mówiąc, myślałem, że zacznie rosnąć dopiero na wiosnę. Ale on pokazał mi swój mały palec.

Widok ogólny na poziomie nosa. Ona rozumie, że konieczne jest, aby zmniejszyć liczbę udomowionych kolorach (akcent na i dobrze, jak bydło), konieczne jest jedynie wstępnie jakiś kojący napój, dobrze, że nie może nikogo pozostawić, a wręcz przeciwnie, jeśli coś jest oferowana lub wyrzucony, wszystkie stosować się do My za uchwyty.

Fuksja blisko. Na zdjęciu powyżej to ledwo widoczny w prawym górnym rogu. To jest już ustawiony na zimę, ale wręcz przeciwnie postanowił potsvesti po gorącym lecie, kiedy, jak wszyscy inni, tylko mają czas, aby uwolnić się z ich pąki. Tak, Olyushka, nie Twój krasavishny i ​​korolevishna ponownie dvornyazhechka, nieestetyczne różyczki w stosunku do Ciebie, ale inni po prostu nie mają, jak ten. Wnuczka Lisa kocha najbardziej Fuchs, nazywając ją moją Ballerina i Mimozka że ciągle sprawia umieścić swoje liście i gałązki.

Poziom niższy. Zamik zostały przeniesione tu z wygnania (prezent Flower Fairy). Blisko debiutanckim Stefan, rzuciłem dzisiaj, kiedy byłam w rozstrój uczucia. A ja nawet nie przeprosił, teraz mój mały człowiek będzie obrażony. I tak kwiaty spadły połowę w upadku.

Posadzone Lerynu Krassulka (jak to się nazywa?). Kładę obok liści bocznych, które musiały zostać usunięte podczas lądowania. Jeśli chcesz dać korzenie, będę krassulovaya Grove.

I że dziecko z nią, dla córki na wnuczkę obsadzone. Kiedy chciała im dać, ja po prostu wyskoczyła z rąk, spadł na podłogę. Musiałem ponownie sadzić ją i wyjść z domu, zdałem sobie sprawę - ona nie chce go opuścić. Córka powiedziała, że ​​tak długo, jak to niegrzeczny ona nie chciała - nie dają.

Aloychiki jeden przeciętne mieszka na Flower Fairies, jak również drugi krassulka.

Dozorca Sanka, jest ona już 15 lat, rozdawali dzieciom z nim - nie liczą.

Coral Begosha zdobyłem cherenochkom znajomy. Przyjaźń z Begoshami uruchomić nie mogę, po prostu spróbuj nawiązać relacje z nimi.

Cyklamen - biały łabędź, oddalona o 4 pąków. Patrzę na niego i myślę - dobrze, trzeba jeszcze umieścić nosy przysunął się bliżej, wyciskanie, jak rozkosz dla duszy.

Euonymus umieścić na zimę na zimnym oknem, ale dał dziecko, choć nadal ditenok, miesiąc i pół temu chiknuli I gałązka, choć nie pytałem, ale nie poddawaj się.

Leroy, a to jest Plektrantus, o których mówiłem - zapach mięty. Podobny do Sosedkin? Opuszcza swoją gęstą, drapane.

I mamy ten weekend poszedł do parku, najpierw karmione białkiem rąk. Jednak ten konkretny udało się uchwycić moment, gdyż nie mógł znieść Bogdan że karmię kogoś innego, białka szybko chwycił i poszybował w górę.

Jednym z wiewiórki żucia na smakołyki. Nic, że ona jest do ciebie osła? Dobrze, że tak źle wychowany wiewiórka złapany.

Poszedłem do tej wiewiórki że siedział na ziemi. I to, co jest na pierwszym zdjęciu, ja nawet nie zobaczyć. A ten mały puszysty rzeczy w dół do poziomu mojej twarzy i zatsvirkala moim uchu tak przenikliwy, że spłoszył się i omal nie upadł. Gdzie mówi poperlas ciotka z jego orzechów, siedzę tutaj, czekając, i przez i przez. Oczywiście, również wydał racje. A kiedy wrócił do domu, widzieliśmy tutaj jest:

Trudno zobaczyć, być może, ale nie jest napisane na dachu Starannie dzieci. Bez interpunkcji. Nie rozumiem, co to znaczy. Czy dzieci mogą spaść na nasze głowy z dachu, nie możemy wspiąć się na dach, tak aby nie zaszkodzić dzieci mieszkających tam. W skrócie, jak Vasilechka Pilne perdelka.

I wreszcie, widok z okna. Mój mąż codziennie rano i wieczorem sprawia, że ​​takie zdjęcia z różnych kątów.

Cóż, moja dobra, już żałować, że poprosił mnie o napisanie posty? Nieograniczona liczba zdjęć płynnie przepływa do nudnego narracji. Chciałbym również, aby dowiedzieć się, aby zrobić zdjęcie. I nie wiem jak załadować aparat w dół na komputerze, ile razy został pokazany, ale wciąż nie pamiętam. Jednak, nie próbowałem, ale myślę, że tak.

Wszystko miłość, pocałunek. Twój cały - Irina.