Psiząb (eritronium: opis, powielanie, pielęgnacja, zastosowanie, zdjęcia, gatunek

Rodziny liliowatych (Liliaceae). Bulwiaste ephemeroids wczesną wiosną. Żarówka podłużna, wydłużone, na sobie jasną błon pochwę, często przypomina kieł psa. Poniżej łodygi siedzieć 1-2 owalny szeroki arkusz. Często liście są marmurkowe plamy z jasnych i ciemnych obszarów.

Nagie niedźwiedzie macierzyste na szczycie jednego lub więcej kwiatów. Kwiaty są duże, opadające, 6 liści, złożona, zazwyczaj kwitną na początku maja. Nadziemną część umiera się w czerwcu - na początku lipca.

Pielęgnacja psiząb

Wymaga to słoneczny lub poluzatenenny działkę o dobrej żyznej gleby. Preferowane umiarkowane podlewanie. Szczególnie dobrze rosną w półcieniu pod drzewami liściastymi. Wykopanych żarówki nie tolerują przesuszeniu, są przechowywane w wilgotnym mchu, trociny lub torf.

reprodukcja psiząb

BABE (K. 'bajtowych Beauty' K 'Pagoda' psi psiej). Nasiona, które wysiewa się natychmiast, gdy dojrzały, ponieważ nie toleruje suszenia. Kiełkują na wiosnę. Przed kwitnieniem odbywa 5-7 lata.

Zastosowanie w ogrodzie

W ogrodzie kwiatowym, naturalne ogrody, ogródki skalne. Psiząb sibiricum dobrze rośnie w trawniku.

Gatunki i odmiany psiząb

Psiząb 'White Beauty' (White Beauty E”). Potężny hybrydowy pochodzenia ogrodniczej. Potomka dwóch gatunków belotsvetkovyh. Wysokość do 30 cm i więcej, białych kwiatów. Pozostawia prawie bez wzoru.

Psiząb rasy (E. caucasicum). Żarówka wąskie długości 3 cm. Stem wysokości i 20 cm. Liście szary, osiągając wzór marmuru. Kwiat długość 4 cm, biały lub jasnożółty. Ojczyzna - lasy górskie zachodniego Kaukazu.

Psiząb 'pagody' (E. Pagoda). Ogród pochodzenie hybrydowe, jedno z rodziców - Dla zheltotsvetkovy, widok pochodzi z Ameryki. Duży mocny roślina do 30 cm, z żółtymi kwiatami. Kwitnie pod koniec maja. Pozostawia praktycznie bez wzoru.

Psiząb syberyjskiego (E. sibiricum). Cebula cienkie i długie. wysokości łodyg 20 cm. Liście są zarówno czerwonawy wzór marmuru, bez wzoru. Kwiat liliowo-różowy z jasnożółtym centrum. Zamieszkuje lasy południowej Syberii.

Psiząb - król spring garden

W tym rogu przedniej ogrodzie w kwietniu, patrzę prawie codziennie. Czekam i boję się przegapić moment, kiedy szczelnie walcowane edukacja dzida będzie przebić się przez warstwę ziemi, trochę otogreet w słońcu i zamieni się niesamowitym kwiatem na wysokim, lekko zakrzywionym kolcem.

On jest wielki, niemal bezwładnie, z zaostrzonymi płatkami, które w jasny słoneczny dzień są składane do góry i na zewnątrz.

Delikatny mu dać wrzecionowate, nieco spłaszczone białych nitkach i biały słupek z trzech ostrzy piętna, a nawet duże pylniki.

Mam to żółty, a czasem najbardziej nietypowe kolory - gorący różowy, fioletowy, biały. To - eritronium (psiząb) lub psiząb z rodziny liliowatych.

Niestety, w naszych ogrodach jest bulwiasta roślina nadal występuje rzadko. Eritronium często w wilgotnych lasach chłodnym klimacie i subtropikalnych obszarów półkuli północnej.

Rodzaj obejmuje 25 gatunków, ale możemy znaleźć tylko 4 - syberyjski, europejskiej, kaukaskiej i Japończyków.

Jeśli jesteś na tyle szczęścia, aby odwiedzić podczas Erythronium kwitnienia w Strunino Vladimir regionu od właściciela unikalnej kolekcji rzadkich roślin Eugene A. Klimov, można cieszyć się mnóstwo tego cudu, który stworzył naturę. W swojej kolekcji, nawet słynne Pagoda gatunek tuolomniysky, czterokrotny mistrz pokazuje kwiat w Stanach Zjednoczonych.

Ponadto, w ciągu trzech lat, które upłynęły od Eugene A. otrzymał paczkę z roślinami z Krasnojarska z niemal żarówek cylindrycznych zaopatrzonych w etykiety „psiząb sibiricum”, stworzył kilkadziesiąt roślin własny wybór.

- Evgeny, na początku sezonu uprawy roślin kwiaciarni jest ważne, aby wiedzieć, kiedy i jak go karmić?

- Żarówki są sadzone w alpejskiego wzgórza lub w zacienionym miejscu w ogrodzie, co do zasady, nie kopać 5-8 lata. Dlatego też należy zwrócić szczególną uwagę na nawożenie.

W tym roku, wszystko w naturze jest nieco mieszane, ale w ogóle, zazwyczaj w kwietniu, gdy śnieg zaczyna schodzić, przynoszę nawozy granulowane: 20-30 g azotanu potasu, 10 g superfosfatu (1 m).

Po 1-2 tygodniach (po topniejącego śniegu) otrzymując drugą opatrunku, ale z cieczą (te same składniki, ale w wiadrze wody), a po 1-3 tygodniach, dodając 20 g azotanu wapnia. Stosunek potasu i fosforu może wahać się, w zależności od jakości gleby w miejscu.

sole mineralne, przyczyniają się do powstawania regeneracji nerek i akumulację skrobi bulw. Oczywiście, stosowanie nawozów jest konieczne do wody łóżko czystej wody.

Kanał powinien być w godzinach wieczornych. Dzień później, górna warstwa gleby, należy nieco podryhlit i zamulchirovat.

W maju, zaledwie kilka podlewania. Pod koniec czerwca, rozpoczyna więdnięcia liści i dojrzewania nasion. W tym czasie rośliny są zadowoleni z wilgocią atmosferyczną.

- Posadzone psiząb zwykle, gdy roślina jest w stanie uśpienia, niektórzy hodowcy w lipcu, pozostałe - w sierpniu. - Ja i przesadzania żarówki zaczynają się w drugiej połowie czerwca.

Gleby dla roślin korzystnie powietrza i vlagoproni - przepuszczalną pasz, z dodatkiem piasku gruboziarnistego, liść formy. 2 miesiące przed lądowaniem na Q1. m powinna być o 10-20 kg próchnicy starych, 100-150 g superfosfatu 30-40 g potasu lub azotan amonu, 200-400 g mączki kostnej. Gleba powinna być wykopane na głębokość 30-40 cm.

Przy wyższych kwasowości lub przy wykonywaniu torf musi być dodany w celu zobojętnienia kredę podłoża, około 0,3-0,5 kg (do pH 6,5-7).

DUg cebulki bezpośrednio sadzenia grzbiety ugotowany do głębokości 10-15 cm, 10 cm od siebie.

Od żarówki nie są gęste skórkowaty obudowy, są one bardzo słabo tolerować długiego przechowywania w powietrzu, wysuszyć znacząco (zwłaszcza podczas upałów), a nawet śmierć przed utratą wilgoci. W związku z tym, po wykopaniu nie mogą być otwarte, na dłużej niż 1 -2 dni.

Przechowywać żarówki powinny być w workach polietylenowych z mchu Sphagnum lub trocin małej w chłodnym i ciemnym miejscu nie dłużej niż 1 do 2 tygodni. Należy wziąć to pod uwagę podczas wysyłania żarówek. Oczywiście, lepiej jest od razu przeszczepić do innego eritroniumy lokalizacji bez suszenia.

Po posadzeniu bruzda traktowane ściółkę i podlewano. W pewnym momencie psiząb mogą dorastać do 4-6 lat. W tym czasie każda żarówka 20 tworzy dziecka.

- Problemy z reprodukcji Erythronium - główny powód, dlaczego te rośliny są nadal rzadkością w naszych ogrodach.

- Zgodnie z zasadami opieki eritroniumy kultury rozmnażane wegetatywnie lepiej niż w naturze. Ale niektóre odmiany i gatunki nie mogą davatdochernihlukovits kilka lat (np psiząb kaukaska).

W tym przypadku konieczne jest, aby pomnożyć nasiona. Box zaczyna pękać w czerwcu, gdy trzpień i pożółkłe liście złożyć.

- Z biegiem lat, utworzono wiele pięknych eritroniumov własny wybór. Stąd rozmnażanie nasion przechodzi cię bez najmniejszych problemów?

- nasiona Powielanie Erythronium jest szczególnie interesująca z punktu widzenia coraz nowe formy, choć idzie 4-7 lata od posadzenia do pierwszego kwitnienia.

Jako rodzic, że stosuje się pary form naturalnych psiząb sibiricum z różnych środowiskach, jak również odmiany, wytwarzanych przez innych producentów (GV Skakunov VV archanioł).

Żarówki przeznaczone do wyboru, wybiera się w czerwcu. Powinny być duże, bez uszkodzeń mechanicznych.

Psiząb kwitnący na początku kwietnia, posadzone w półcieniu i kwitnienia pod koniec kwietnia - w słonecznym miejscu. To zebrane w czasie ich kwitnienia. Aby uniknąć samozapylenia, „Jednostka” z kopii pylników usunięte.

Jeśli pyłek z roślin męskich chcesz zachować aż do momentu zapylenia, umieścić go w suchym szklanym słoju i trzymać w temperaturze 18 stopni, nie więcej niż 3-5 dni.

Pyłek umieścić w dwóch etapach na tna z wacikiem lub po prostu ujawniony pylniku. Tydzień później, zaczynają zwiększać strąki nasienne, nawet po 2 tygodniach i żółknięcie liści Lodge.

Owoce wkrótce dotrzeć do 2 cm średnicy. Po ich zielony kolor zmienia się na żółty i zaczynają pękać liść - nasiona są dojrzałe. Opóźnione pola zbiórki nie może być inaczej mrówki, przyciąga soczyste występ nasion, szybko zabrać je.

Czasami, z powodu braku czasu odcięcia lekko niedojrzałe owoce z łodygą i przytrzymaj 1 do 2 dni w pokoju. Już na drugi dzień klap otwartych i nasion wyspać. Są żółtawej woskowej, około 2 mm.

Shoyu dniu zbierania w częściowym rzędach odcień grzbiet 5 cm, poprzez na głębokość około 3 cm w odległości między rzędami. -. 10 cm Nasiona traktowane ziemia arkusz i podlewano. W zimie upraw nie ukrywać.

Następnej wiosny, pod koniec kwietnia, są przyjazne pędy, takie jak jasnozielonej Schiltza do 4 cm. Niższe sadzonki wykazują brak jedzenia i wody. Miesiąc później, okres wegetacyjny jest nad, liście żółkną i usychają. W tym czasie tworzą się bulwy o średnicy do 4 mm.

Następnej wiosny tworzą małe prawdziwych liści, ale nie wzór marmuru i koniec bulbil czerwca osiąga średnicę 7-8 mm.

W trzeciej klasie są większe liście, bulwy pogłębione do gleby aż do 7-10 cm, a średnica wzrasta do 8 mm, i uzyskać kształt cylindryczny.

W tym okresie, repot roślina jest niebezpieczne, ponieważ żarówki są bardzo kruche i łamliwe przez nieostrożnego jazdy.

Na 4-5 roku sadzonki mogą kwitnąć, a następnie zacząć wybierać obiecującą formę.

Doceniam je na kilka sposobów:
- barwienia okolotsvetnika-
- obecność dodatkowych elementów do farbowania (lub punkty uderzeń) -
- początek i czas kwitnienia i innych.

W następnym roku spędzam ponownej oceny sadzonek i porównać je ze znanych form, odmian. Wybrane rośliny rozmnażać córkę żarówki.

- Eritroniumy zalecane sadzenie w półcieniu, w pobliżu krzewów lub pod okapem drzew, że gleba nie jest przegrzany. Bardzo efektowne rośliny na skalistym wzgórzu, posadzone w dużych grupach. Jakie rodzaje i odmiany najbardziej odpowiednie dla zacienionym ogrodzie lub alpinarium?

- Najpiękniejsza i oryginalne gatunków wschodnich - Siberian eritronium (psiząb SIB-iricum). Kwiaty są bardzo duże, z fioletowego na biało-żółte. Pylniki długie, jasny żółty.

Szypułek brązowo wiśnia, genialny. Liście - z jasnego marmuru wzór. Gatunek ten jest bardzo odporne na zimno, bez uszkodzenia przez szkodniki. Dobre na cięcia.

Ciekawy belotsvetko-wai rodzaj eritroniuma Europa, inaczej nazywana jest ząb psa (psiząb de-ns-canis).

Ma małą żarówkę z zaostrzoną końcówką. Działek różowy z białym bazy, brązowe pylniki. Liście z wypryskami wzorca. Mają dobrze uformowaną córkę żarówki, ale nasiona nie są dokręcone.

Eritronium Kaukaska (psiząb caucasicum) wygrywa w połączeniu z krasnotsvetkovymi eritroniumami. Rodzaj jest bardzo interesujący dla hodowli.

Eritronium japoński (psiząb japonicum) rośnie w Sachalin i Wyspy Kurylskie, a także w północnej i środkowej Japonii. Działek różowy z ciemno-fioletowe plamy u podstawy. Intro-photomagnetism w Sachalin ogrodu botanicznego.

Eritronium rozprężnej (psiząb revolutum) charakteryzuje się silnie działkami uwalniania różnych kolorach - od białego do ciemnoróżowe do pomarańczowej lub żółtej podstawy. Gatunek ten rozmnaża się wegetatywnie.

tuolumniysky Eritronium (psiząb tuolumnense) ma stosunkowo dużą wielkość bulw i liści. Płatki żółte zielonkawym zasadą. Całkowitego rozpuszczenia form tyurbanovidny delikatny kwiat, doskonale komponują się z czystych zielonych liści. Dobrze rozmnażane wegetatywnie.

Istnieją ciekawe odmiany: Pagoda - cytryna-żółte kwiaty i pstre liście, mieszkanie - ze złotymi kwiatami i efektownych liściach z brązowo wzór żyłach.

Eritronium amerykański (Erythronium americanum) w kulturze wolą słońce, podgrzewane fotele.

Eritronium Henderson (psiząb Hendersonii) znajduje się w suchych łąk i lasów w południowej części stanu Oregon (USA). Na kwiat szypułki 2-3 działek mocno wygięty, lekki różowy, fioletowy lub czarny do bazy. Pylniki niebiesko-fioletowy.

Żarówki w różnych gatunków różnią się pod względem wielkości, ale podobne w formie. Że podłużne, cylindryczne, 3-8 cm i 1,5-3 cm. Corocznie odnawiane.

Niektóre eritroniumov (górnictwo, syberyjski, Europejska, Henderson) ma krótkie kłącze.

Blisko eritroniumami zwykle posadzić niskie rośliny rhizomatous: evergreen IBERIS, Arabis kaukaska, czarna ciemiernik i rumieni, a także niskie krzewy: irga pozioma i Dammer, Jałowce poziome i jego odmian, Oregon Grape.

Eurasian eritroniumy dość stabilny i dobrze zimują pod śniegiem. północnoamerykańskie gatunki i odmiany żywić liści i świerkowe gałęzie, jak mamy czasami trochę śniegu i możliwe gwałtowne zmiany temperatury późną jesienią.